Leivu
Lo leivu qu'ei un dialècte estonian deu sud qu'èra parlat dens lo capvath dera Letonia autorn de l'arriu Gauja e qu'èra parlat per los estonians deu Gauja. Que s'estupè en 1988 quan lo darrèr locutor Anton Bok e moriscó. Totun qu'am hèra d'enregistraments d'aqueth dialècte. Lo dialècte leivu sembla au dialècte Hargla dau Võro mes qu'èra influençat per la lenga letona e possiblament lo livonian. En 1782, lo dialècte qu'èra parlat per milèrs. En 1849, 2600 personas que coneishèvan lo dialècte, en 1935, sonque 131. En 1911 lo linguista finlandés Heikki Ojansuu qu'a documentat lo dialècte leivu damb los dialèctes deu Ludza e Kraasna
Caracteristicas[modificar | Modificar lo còdi]
Pr'amor de l'influéncia letona, los sons s e z que son cambiats en š e ž. Per exemple: suži ‘lop’, püššü ‘fusiu’. I a tanben ua pèrta de la letra H dins hèra de mots e ei sovent remplaçada per un stød com dens: ra'a ‘argent’, vä'ämb ‘mensh’.
Exemple de mots en leivu[modificar | Modificar lo còdi]
- ria = rastèth
- püäbä = dissabte
- vaijõr = Asèrou
- jaijõ = peberat
- na'a = pèth
- pä'ä = cap
- jèma = mair
- eza = pair
- terä = grana
- tarõ = cramba
Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
Pire Teras (August 2010). "Quantity of Leivu – Estonian language island in contact situation" – via ResearchGate. Dahl, Östen & Koptjevskaja-Tamm, Maria: The Circum-Baltic Languages: Grammar and typology Marjo Mela. "Läti eestlased. Ajalugu, keel ja kultuur". Eesti Keele Sihtasutus. Tallinn 2007 lk 33-34
""Maq Sinnu Sali": The South Estonian Dialect Spoken in Deepest Latvia". 14 November 2016.