Corala
Una corala (var. canteria[1]) designa, dins la musica occidentala, un ensemble vocau constituit de cantaires cantant collectivament sota la direccion d'un cap de còr. Apareguda durant l'Antiquitat en Grècia, aqueu tipe d'ensemble venguèt una basa fondamentala dau cant liturgic crestian durant l'Edat Mejana e la Renaissença. Demorèt popular dins lei país anglosaxons e rus durant lei periòdes seguents onte se diversifiquèt amb l'adopcion d'estils de musica novèus durant lei periòdes romantics, modèrnes e contemporanèus.