Clotari Ièr
Clotari Ièr lo Vièlh (vèrs 497, Seissons - 30 novembre ò 31 de decembre de 561, Compenha) es un rèi merovingian qu'aguèt un ròtle major dins l'istòria dei Francs. Fiu de Clodovèu, recebèt la partida septentrionala dau reiaume de son paire durant lo partiment de 511. Installèt sa capitala a Seissons e participèt amb sei fraires a la guèrra còntra lei Burgonds. Puei, a partir de la mòrt de Clodomir, aprofichèt lei disparicions successivas de sei fraires per usurpar l'eiretatge de sei nebòts. Aquò li permetèt de tornar unificar lo reiaume franc en 558. La fin de son rèine correspònd a l'apogèu de la dinastia merovingiana mai, segon lei lèis de succession de l'epòca, sei possessions foguèron devesidas entre sei quatre fius après sa mòrt.
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (fr) Ivan Gobry, Clotaire Ier, Éditions Pygmalion, coll. « Histoire des rois de France », 2004.
- (fr) Michel Rouche, Clovis, París, Éditions Fayard, 1996.