Clamenç II
Clamenç II (nascut Sudiger de Morsleben e Hornburg, nascut en Saxònia, mòrt a Pesaro lo 9 d'octobre de 1047) es lo 149en papa de la Glèisa catolica. Regnèt de 1046 a 1047.
Sudiger èra comte de Morsleben e avesque de Bamberg quand, al sinòd de Sutri, foguèt elegit papa lo 25 de decembre de 1046 mercés al supòrt de l'emperaire Enric III.
Son primièr acte coma pontife foguèt de coronar Enric III emperaire. Lo nòu emperaire recep tanben lo títol de patricio dels romans, dignitat qu'amie implícita la prerrogativa que tota eleccion papal aviá de comptar amb la siá prealabla autorizacion. Amb la recuperacion del contraròtle imperial en l'eleccion papal despareis l'influéncia de las familhas patricias romanas en dicha eleccion çò qu'aguèt lo sieu immediat reflèxe en que tant Clemente II coma los tres de papas seguents foguèron alemands e nomenats per l'emperaire, de sòrta que als papas de la noblesa romana lor seguissián ara una seria de papas imperiales.
Pendent lo sieu breve pontificat convoquèt, en 1047, un concili en Roma que tractèt en el d'introdusir de reformas dins la Glèisa, redusir lo poder qu'en la meteissa avián atengut los avesques-de comtes e acabar amb la simonía.
En lo retorn d'un viatge que realizèt en Alemanha, contractèt una fèbre que li provoquèt la mòrt, dins la vila de Pésaro, lo 9 d'octòbre de 1047. Foguèt enterrat en la catedrala de Bamberg, la siá tèrra natal, çò que li convertís en l'unic Papa cuya cavòt es plaçat al nòrd dels Alps.