Civilizacion micenèa
La civilizacion micenèa es una civilizacion dau Temps dau Bronze de l'Antiquitat grèga. S'estend aperaquí de 1500 avC a 1150 avC e son apogèu es situat entre 1400 e 1200 avC. Es originària dau sud de Grècia e se desvolopèt pauc a pauc a l'entorn de la Mar Egèa. Sei centres principaus èran Micenas, Pilos, Tirint en Peloponès e Gla en Beocia.
Son declin comencèt a partir dau sègle XIII avC per de rasons mau conegudas. Lei principalas son l'invasion dei Dorians o dei Pòbles de la Mar, de conflictes intèrnes o encara una tiera de catastròfas naturalas. Vèrs la fin dau sègle XIII, la màger part dei centres micenèus principaus èran destruchs, sovent en causa d'un eveniment brutau coma un incendi. Puei, una segonda tiera de destruccions, vèrs leis annadas 1125-1100 acC, marca la fin de la civilizacion micenèa.