Carles III de Provença
Carles III de Provença ò Carles V d'Anjau (1446 - 10 de decembre de 1481, Marselha) foguèt un important senhor de França e dau Sant Empèri Roman Germanic de la segonda mitat dau sègle XV. En particular, foguèt lo darrier còmte de Maine (1472-1481), lo darrier duc d'Anjau (1480-1481) e lo darrier còmte de Provença (1480-1481) avans l'annexion d'aquelei regions per la Corona de França. Foguèt tanben còmte de Guisa (1472-1481).
De santat precària, participèt pas ai combats principaus dau periòde. A la mòrt de son oncle Rainier, duc d'Anjau e còmte de Provença, s'opausèt a son bèufraire Rainier II de Lorena a prepaus de la succession. Recebèt l'ajuda dau rèi de França Loís XI qu'arbitrèt en sa favor. Pasmens, aqueu sostèn èra interessat car Carles III aviá ges d'eiretier e sa santat s'agravèt a la fin deis annadas 1480. Gràcias a sei liames ambé la noblesa provençala, Loís XI capitèt d'èsser designat coma eiretier per Carles que li leguèt Maine, Anjau, Provença e sei pretencions sus lei Reiaumes de Sicília[1] e de Jerusalèm a sa mòrt lo 10 de decembre de 1481. Leguèt a son nebòt Loís d'Armanhac lo Comtat de Guisa.