Barma de Luira
La barma de Luira se dubrís dins lo massís de Vercòrs, en Daufinat de Vianés, a Sant Anhan de Vercòrs, dins lo departament de Droma.
Istòria[modificar | Modificar lo còdi]
Dins son espaciós pòrge d'intraa s'installèc qualques jorns un espital de la Resisténcia durant la Segonda Guèrra Mondiala. Lo 27 de julhet de 1944, foguèc lo teatre d'una sanglenta ataca alemanda contra los maquisards de Vercòrs, que 35 ferits foguèron tuats per los atacaires, qu'arrestèron e deportèron lo personal medical.
Visita[modificar | Modificar lo còdi]
Uèi lo jorn la barma es lo teatre d'exploracions, sensiblament per los espeleològs dau Grop espeleologic valentinés[1]. Una visita toristica es tanben possibla. Après un relat dels eveniments de l'istòria vercoisenca, lo visitaire es menat en travèrs d'un malhum de galariás entrò a un espectacle de son e de lutz. Lo passatge per una passarèla sus un cròs es l'ocasion d'apercebre los potz que davalan vèrs las prigondors de la cavitat. La visita achaba presentant una maqueta en 3 dimensions dau malhum sosterranh, realizaa per Laurenç Garnier.
Espeleologia[modificar | Modificar lo còdi]
Geologia[modificar | Modificar lo còdi]
Resurgéncia vauclusenca temporària, la barma de Luira es un desbondament de la partia sosterranha dau riu de Vernaison. En creguda, quand l'aiga sortís per lo pòrge de la barma, se ditz que Luira «crèba» o «pertusa».
Exploracions[modificar | Modificar lo còdi]
Lo 25 de febrier de 1896, qualques abitants de Chapèla de Vercòrs entreprenguèron la primiera exploracion, en davalant entrò aperaquí 80 m. En 1898, Oscar Decombaz e sa còla intrèron a lor torn dins la barma; la sala d'intraa pòrta uei son nom. Divèrsas exploracions condusiguèron de seguia los explorators entrò a una prigondor de -200 m. Las exploracions son generalament estaas condusias per lo Grop espeleologic valentinés dempuei 1952. Amb l'arribaa de metòdes pus modèrnes de pompatges e d'eschalaa, son repertoriaas pus de 50 km de galariás sosterranhas (avost de 2010), que pus d'una desena darrier dels sifons. Es actualament la barma pus lonja de Vercòrs. Lo punt inferior actual foguèc descubèrt lo 9 d'avost de 2003: es lo sifon «Omega» a -483 m. Lo libre Barma de Luira, 1896-1996, un sègle d'exploracions, l'aventura contunha... [2] e un DVD doble relatan l'istoria d'aquelas exploracions.
Liams[modificar | Modificar lo còdi]
- La barma de Luira (fr)
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Grop Espeleologic Valentinés
- ↑ Joan Jaume Garnier e Grop espeleologic valentinés, Grotte de la Luire, 1896-1996, un siècle d'explorations, l'aventure continue..., ISBN 2-902935-21-8, 1997, reeditat en avost de 2008.