Aur de Tolosa
L'Aur de Tolosa es un episòdi que l'estatut istoric o mitic es pas establit. Aquel tresaur viendriá de l’ipotetic pilhatge del sanctuari d'Apollon de Dèlfes, pendent una granda expedicion celtica (279 AbC)
Sinòsis
[modificar | Modificar lo còdi]Una partida del pòble cèlta dels Vòlcas Tectosages (los Tolosats) l’aurián enseguida tornat a Tolosa. A la presa de Dèlfes, lo cap dels cèltas, Brennus, seriá estat ferit mejan l'intervencion divina d'Apollon e seriá mòrt pauc aprèp. L'autre partida de las tropas cèltas auriá fugit en Anatolia qu'auriá fondat, amb d'autres pòbles cèltas, la Galacia. Es d'aquel aur (prèp de 70 tonas), maudit a causa de la seuna origina sacrilègi, que se seriá emparat en 105 AbC lo procònsol roman Quintus Servilius Caepio per lo menar a Roma. Pendent lo transfèrt, una partida del tresaur desapareguèt e Cepion foguèt accusat de l'aver raubat. Segon la version oficiala, la caravana seria estat atacada par de brigands entre Tolosa e Marselha. Per malastre, Cepion es tanben responsable de la desfacha d'Arausio (Aurenja - 105 AbC) que 80 000 soldats romans foguèron tuats. Roma suportèt pas aqueles dos escacs consecutius e Cepion foguèt expulsat del Senat pel tribun Gaius Norbanus; li foguèt retirat la seuna ciutadaniá romana e deguèt pagar una multa de 15 000 talents. Foguèt condamnat a l'exili a Esmirna, ont morriguèt. La disgracia marquèt tant las ments que se faguèt una legenda que l'Aur de Tolosa portariá malastre.
A la recerca del tresaur
[modificar | Modificar lo còdi]Degun sap fins ara çò que venguèt lo tresaur.
Per que la malediccion siá levada, segon paganisme celtic, lo tresor deuriá èsser ofèrt als dieus cèltas, e doncas abandonat dins de lacs.
Un fum de legendas conta que auriá demorat o seriá dins de lacs diferents: aquel del quartièr del Busca de Tolosa, aquel de Vièlha Tolosa o tanben dins un lac mas jos la Basilica de Sant Sarnin[1]
Vejatz tanben
[modificar | Modificar lo còdi]Articles connèxes
[modificar | Modificar lo còdi]Referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- fonts: (fr)Dion Cassius, remacle.org
- (fr)Venceslas Kruta. Les Celtes, histoire et dictionnaire. Des origines à la romanisation et au christianisme. París, Robert Laffont (col. Bouquins), 2000.