Antonieta de Bèucaire

Maria Antonieta Rivièra, mai coneguda sota l'escais d'Antonieta de Bèucaire (en francés: Marie Antoinette Rivière; Nimes, 21 de genier de 1840–Bèucaire, 27 de genier de 1865) foguèt una escrivana occitana dau país de Ròse que se moriguèt a l'edat de 25 ans.

Biografia[modificar | Modificar lo còdi]

Maria Antonieta Rivièra nasquèt a Nimes en 1840 mas sei parents s'implantèron a Bèucaire quand aviá pas que tres mes.

Foguèt ben nafrada per la mòrt de son amiga intima Zoé en 1860, quand aviá 20 ans. Anava au cementèri cada jorn onorar la memòria de Zoé e un jorn de tempèri venguèt malauta e dempuèi aqueu jorn demorèt gaireben de contunh dins l'ostau. A partir d'aquela epòca, Antonieta aguèt pas una enveja fòrta de viure e maugrat sas curas dins d'establiments termaus, sa santat s'aflaquiguèt. Lo 13 de novembre s'aliechèt e sa santat se degradèt tant que ne posquèt pas pus sortir. S'amossèt lo 27 de genièr de 1865, e son amic Loís Romieu li faguèt companhiá fins au darrièr moment.

Postumament, en març de 1865, se publiquèron Lei belugas d'Antonieta que foguèron acompanhadas d'una trenada de vèrses d'escrivans amics de la felibressa de Bèucaire.