Anirem veire los batèus

Anirem veire los batèus es una cançon de Claudi Martí en lenga occitana :

Dins la chiminèia, la flamba daurada
Rescaufa los vièlhs
E la nuèit veguda, an montat las gradas
Venguda la nuèit.
Se fa pas tròp freg, se fa pas tròp sol
Segur somiaràn
Se fa pas tròp freg, se fa pas tròp sol
Somiaràn benlèu…

Aniràn veire los batèus
E davant la mar, lo còr desliurat
Aniràn veire los batèus
Levaràn los uèlhs, levaràn las velas,
Crebaràn lo temps.

Mamà es partida, trabalhar en vila
Veni ambe ièu,
Te dirai l’istòria d’un país de glòria
Un jorn de solelh.
Se fa pas tròp freg, se fa pas tròp sol
Segur somiarem
Se fa pas tròp freg, se fa pas tròp sol
Veni ambe ièu…

Anirem veire los batèus
E davant la mar, lo còr desliurat
Anirem veire los batèus
Levarem los uèlhs, levarem las velas,
Crebarem l’ivèrn !

E la filha blanca, e la filha bruna,
Las bèlas amors.
Aquela partida, o ben demorada
Mai d’una sason,
Son jamais estadas, la bruna la blanca
Mai qu’una illusion
Quand lo jorn se lèva
La bruna o la blanca
Perdon las colors.

Anirem veire los batèus
E davant la mar, lo còr desliurat
Anirem veire los batèus
Levarem los uèlhs, levarem las velas,
E farem l’espèr !