Samuel ibn Tibbon
Samuel ibn Tibbon (ebrieu : שמואל בן יהודה אבן תבון Shmoel ben Ieoda ibn Tibbon, en arab : ابن تبّون), foguèt un rabin, mètge e filosòf jusieu dels sègles XIIen e XIIIen (Lunèl, 1150 - Marselha, 1230).
Es famós subretot per sas traduccions d'òbras de la literatura rabinica d'arab en ebrieu, en particular la de la Guida dels perplèxes de Maimonides
Biografia[modificar | Modificar lo còdi]
Recebèt una educacion jusieva a la literatura rabinica per son paire Judà ben Saül Ibn Tibbon e d'autres mèstres de Lunèl li ensenhèron la medecina, l'arab e las coneissenças secularas de son epòca. Pus tard dins sa vida, vivèt dins divèrsas vilas d'Occitània (1199 a Besièrs, 1204 a Arle) e viatjèt a Barcelona, Toledo, e subretot a Alexàndria (1210-1213). Finalament s'installèt a Marselha. Après sa mòrt, foguèt transportat al Reialme de Jerusalèm, e foguèt enterrat a Tiberiàs.