Kenzo Tange

Kenzo Tange en 1981.

Kenzo Tange (4 de setembre de 1913, Sakai - 22 de març de 2005, Tòquio) es un arquitècte japonés de la segonda mitat dau sègle XX. Discípol de Kunio Maekawa (1905-1986), un defensor dei tèsis dau Corbusier, adoptèt un estil epurat, sovent en betum brut, qu'integrèt pauc a cha pauc de parets de veire e de pèira. Fondèt tanben una agéncia d'arquitectura que construguèt plusors gratacèus en Japon.

Sei realizacions principalas son lo cenotafi dau Pargue dau Memoriau de la Patz de Hiroshima (1952), la catedrala de Santa Mariá de Tòquio (1955), lo Gimnasi Olimpic de Yoyogi (1963), l'United Overseas Bank Plaza One de Singapor (1992), la Shinjuku Park Tower de Tòquio (1994) ò lo Mode Gakuen Cocoon Tower egalament a Tòquio (2008). En Occitània, es l'arquitècte dau Musèu deis Arts Asiatics de Niça (1997). Planifiquèt tanben l'organizacion dau centre vila de Skopje, la capitala de la Macedònia dau Nòrd e de l'Exposicion Internacionala d'Osaka dins leis ans 1970.

Liames intèrnes

• Arquitectura.

Bibliografia

• (en) Udo Kultermann, Kenzo Tange, Londres, Pall Mall Press, 1970.
• (en) Jonathan McKean Reynolds, Maekawa Kunio and the Emergence of Japanese Modernist Architecture, Londres, University of California Press, 2001.
• (en) Dennis B. Stewart, The Making of a Modern Japanese Architecture: From the Founders to Shinohara and Isozaki, Nòva York, Kodansha International, 2002.