Barçanés
Lo Barçanés es un ancian petit país organizat autorn de Brana, en Vasadés e benlèu en Bordalés.
Çò que se sap deu Barçanés[modificar | Modificar lo còdi]
Lo Barçanés es coneishut sonque per una mencion a prepaus de Sent Aubin de Brana : Sancti Albani in Barssanesio [1],[2]. Lo ligame entre lo nom de Brana e lo Barçanés es evident, mès lo territòri que correspond a aquera nocion es pas coneishut. La grafia emb ç s'impausa perqué l'etimologia gallesa probabla de Brana es en *Brat- e que la deu Barçanés seré puslèu en Brati- + vocala, idealament *Bratianensem (Delamarre cita un nom, inatestat tanben, *Brātānos [3], mès farré un -iòd). Lo nom de Barçanés supausa una metatèsi que lo nom de la vila evita : Braçanés > Barçanés.
Las questions a prepaus deu Barçanés[modificar | Modificar lo còdi]
Brana èra a l'extremitat occidentala e septentrionala de la diocèsi de Vasats e Sent Aubin de Brana (o de Blanhac) es tanben dens lo Vasadés istoric. Se sap pas se la nocion de Barçanés es valabla per las parròpias e los vilatges situats près de Brana, mès a l'oèst, en Bordalés.
Un riu, l'Engranne (nom francés), varianta probabla d'Aiguranda, que marca sovent las frontièras en país celtic o mèi o mens celtizat, sembla correspondre a la frontièra entre los Vasates e los Bituriges Vivisques. Mès d'autas parròpias de la diocèsi de Vasats èran a l'oèst d'Engranne, que sembla marcar enquèra una frontièra aproximativa per çò qu'es de l'atmosfèra culturala (la de Brana es bordalesa, la de Rausan es tipica de la partida vasadesa de l'Entre Duas Mars). L'idèa es que lo territòri vasadés (deu pòble antic o de la diocèsi) progressèt cap a l'oèst a data inconeishuda. Lo Barçanés èra tot o partida de las parròpias e deus vilatges presumits mudats deu territòri bordalés au territòri vasadés, a l'oèst d'Engranne ?
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Recueil d'Actes relatifs à l'administration des Rois d'Angleterre en Guyenne au XIIIe siècle, ed. Ch. Bémont, Paris, 1914
- ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 84, 272
- ↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 86