Veire la font de Visigòts

{{Infobox pòble antic
 | nom                   = 
 | imatge                = Reino_de_los_visigodos-oc.svg
 | legenda               = Lo reialme visigòt e sa capitala [[Tolosa]] vers [[500]]
 | país                  = reialme visigòt (439-711)
 | epòca                 = sègle IV-sègle VIII
 | monarc                = [[Alaric Ièr]]
 | lengas                = [[gotic]]
 | pòble                 = [[gòts]], germans
 | vilas                 = [[Tolosa]]
}}
<!--Article redigit en lemosin-->
[[Fichièr:Visigoth migrations.jpg|right|thumb|300px|Las migracions daus Visigòts]]
Los '''visigòts''' (en alemand ''Westgoten'' "gòts de l'Oèst") son una de las doas branchas de l'ancian pòble germanic daus [[gòt]]s (l'autra brancha essent aquela daus [[ostrogòts]]). Los gòts, d'origina escandinava, sortiguèron de [[Suècia]] meridionala e lors doas branchas, aparegudas en [[Ucraïna]], s'integrèron puei tardivament dins l'Occident roman, subretot durant lo [[sègle V]]. Après la chasuda oficiala de l'Empèri Roman d'Occident ([[476]]), los visigòts contunhèron gaireben 250 ans de temps a jugar un ròtle important en [[Euròpa Occidentala]]. Es un daus pòbles "barbars" mai prestigiós d'Euròpa, tant per sa lonja istòria e sas originas miticas coma per las marcas que laissèt beucòp de temps dins los esperits.

== Los Visigòts e Occitània ==
Los visigòts, sens o saber, joguèron un ròtle important per preparar l'emergéncia ulteriora d'[[Occitània]] e de la lenga e de la cultura [[occitan]]as<ref>[[Robèrt Lafont|LAFONT Robèrt]] (2003) ''Petita istòria europèa d’Occitània,'' coll. Istòria, Canet: Trabucaire.</ref>. Durant l'ensems dau sègle V, a partir de lors capitalas qu'èran [[Bordèu]] o [[Tolosa]], e en essent federats teoricament a l'Empèri Roman d'Occident, los Visigòts conqueriguèron progressivament un territòri qu'englobava gaireben tota la futura [[Occitània]] (levat lo futur [[Daufinat]] jos dominacion daus [[Burgondi]]s) e la màger part de la [[Peninsula Iberica]]. L'eiretage culturau daus visigòts consistiguèt a refortir la cultura e las institucions romanas, en tot i apondre daus elements de cultura visigotica (germanica), mas en proporcion moderada. Tanben l'impacte demografic e lingüistic ([[gotic (lenga)|gotic]], [[germanic]]) daus visigòts foguèt feble e laissèt se desvolopar lo [[latin]] liurament coma lenga de l'administracion, de l'[[Egleisa]] e de l'immensa majoritat de la populacion. Quò es un daus elements qu'explican que lo latin e la cultura latina dau reiaume visigòt foguèron pro conservators dins la futura Occitània, tant durant lo periòde visigòt au sègle V, coma durant los periòdes ulteriors, quand s'installèt una dominacion superficiala daus [[francs]] a partir de [[507]] ([[batalha de Vouillé]]). A aquela data los francs faguèron refluir los visigòts en [[Gòtia]] (Bas Lengadòc) e dins la Peninsula Iberica mas lo contèxte culturau de la futura Occitània chamgèt pas beucòp. L'emergéncia ulteriora de la lenga [[occitan]]a, au sègle VIII, dins un contèxte de fidelitat continua a la cultura romana durant tota la nauta [[Edat Mejana]], fai que l'occitan es una lenga romanica pro conservatritz a respècte dau [[latin]]<ref>[[Pèire Bèc|BÈC Pèire]] = BEC Pierre (1995) ''La langue occitane,'' coll. Que sais-je? n° 1059, París: Presses Universitaires de France [1a ed. 1963].</ref>.

En contrast, lo nòrd de Gàllia ([[Neustria|Nèustria]] e oèst d'[[Austràsia]]), qu'era lo futur domeni de la lenga [[francés|francesa]], èra maitot dins la zona centrala dau poder politic e de l'installacion demografica daus [[francs]]. Coneguèt tre lo sègle V una dominacion prionda daus francs que laissèron dins lo latin locau de traças fòrtas de lor lenga (lo [[francic]]) e de lor cultura [[germanic]]a, çò qu'explica l'aparicion de la lenga [[francés|francesa]], au sègle VIII, coma una lenga romanica relativament germanizada e pro distinta de l'occitan.

== Vejatz tanben ==
* [[Reialme visigòt de Tolosa]]
== Nòtas ==
<references />

[[Categoria:Visigòts|*]]
[[Categoria:Antiquitat tardiva|Visigòts]]