Palais Reiau (París)
Lo Palais Reiau a París que ho bastit en 1622 au ras deu Palais deu Lovre a l'emplaçament de l'ostau de Rambouillet peu cardinau de Richelieu e que ho en purmèras aperat lo palais Cardinau. En 1643 Ana d'Àustria, lo son hilh Loís XIV e lo cardinau Mazarin qu'abandonèn lo Lovre entà s'i installar. Que comencén alavetz ad l'apera palais Reiau. En 1648, durant la Fronde, que ho envasit per la horrèra parisenca qui volèva estar segur que lo rei i demorava. En 1661 Loís XIV que tornè au Lovre en bèth deishar lo Palais Reiau a son hrair : Monsieur. Felip II d'Orléans que'n eretèr. Incendiat en 1773, e Felip IV d'Orléans que'u tornè bastir e que'n he un deus lòcs los mei frequentats de París (lòc on e s'escad l'accion deu Nebot de Rameau de Denis Diderot). Per aquesta rason que ho un lòc important durant la Revolucion Francesa on Camille Demoulins e abambè la horrèra. En 1814 que ho tornat a la familha d'Orléans puish sacamadejat lo 22 de heurèr de 1848 a l'escadença de la caduda de la Monarquia de Julhet. Destrusit en 1871, que ho restaurat entà acuélher lo Conselh Constitucionau.
Uei qu'ei la sede deu Conselh d'Estat de la Republica Francesa, deu son Conselh Constitucionau, d'ua branca de la Biblioteca Nacionau e la Comedia Francesa.
