Origanum vulgare
Origan
| Règne | Plantae |
|---|---|
| Sosrègne | Tracheobionta |
| Division | Magnoliophyta |
| Classa | Magnoliopsida |
| Sosclassa | Asteridae |
| Òrdre | Lamiales |
| Familha | Lamiaceae |
| Genre | Origanum |
| Òrdre | Lamiales |
|---|---|
| Familha | Lamiaceae |
L'origan o (Origanum vulgare), tanben majorana fèra, es una planta erbacèa vivaça de la familha de las Lamiacèas. L'origan es a vegada confondut amb la majorana (Origanum majorana), que n'es fòrça pròche, coma per sas vertuts medicinalas e aromaticas.
Etimologia
[modificar | Modificar lo còdi]Lo mot « origan » es eissit del grèc ὀρίγανον / origanon[1], significant « que s'agrada sul mont », compausat de ὄρος / oros « mont » e γάνος / ganos « esclat, aspècte risent »[2].
Descripcion
[modificar | Modificar lo còdi]Las plantas atenhon una talha variant entre 30 e 80 cm.
Las tijas rojas, de seccion carrada, son pelosas amb de fuèlhas redondas, verdas, leugièrament dentadas.
Las flors son ròsas o porpras, e son amassada en pechons paniculs.
Cultura
[modificar | Modificar lo còdi]
L'origan se multiplica per troces de matas a la prima o alara per semenadas. Los plants devon èsser espaciadas de 30 cm. Li cal un sol leugièr e airat, caud, calcari. Un luòc a l'abric del vent e solelhat permet de cultivar aquela planta aromatica butant a l'estat salvatge.
La culhida se fa en julhet a lor apareisson. Las partidas utilizadas son las flors, las tijas e las fuèlhas.
Istòria
[modificar | Modificar lo còdi]Originari d'Euròpa, l'origan foguèt exportat a l'Orient Mejan. Es congut e reconegut pels pòbles de l'Antiquitat per son gost prononciat, e sas vertuts medicinalas.
L'origan èra reconegut per doas proprietats, son ròtle protector e coma filtre d'amor: "unas fuèlhas dins lo repas de l'éelegit de son còr"[3].
Cosina
[modificar | Modificar lo còdi]Se trapa l'origan dins la cosina portuguesa e la cosina italiana.
L'origan es fòrça apreciat dins las salças a las tomatas e se marida plan amb lo balicòt, la frigola, etc.
Proprietats principalas
[modificar | Modificar lo còdi]L'origan, coma la majorana o la frigola, a de proprietats antisepticas.
Es utilizat coma eles, mas de biais mai anecdotic, en infusion dins los cases de raumàs o de gripa, e per estimular la digestion.
Permet de lutar contra las marridas bacterias e las mycotas, e es utilizat per solaçar las dolors dugudas ala rumatismes e als problèmas de pèl.[4]
L'òli essenciala d'origan conten de Carvacròl e es reputada èsser un antiseptic plan poderós, recomandada per tot tipe de raumàs o gripa; es tanben un remèdi contra las dolors espasmodicas, la fatiga e l'ància. Tanben, en banhs.
En agricultura biologica, una maceradion d'origan permet de lutar contra la coca Curculio nucum e d'autres curculionidae[5].
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Jean Dubois, Henri Mitterand, Albert Dauzat, Dictionnaire étymologique et historique du français, Éditions Larousse, 2006.
- ↑ (fr) Definicions lexicograficas e etimologicas de origan del CNRTL.
- ↑ Viviane Carlier, Herbier médicinal
- ↑
- ↑ http://www.saine-alimentation.com/2010/07/24/lorigan/
Vejatz tanben
[modificar | Modificar lo còdi]Ligams extèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]- Referéncia Belles fleurs de France 2 : Origanum vulgare
- Referéncia Flora of China : Origanum vulgare
- Referéncia Catalogue of Life : Origanum vulgare )
- Referéncia ITIS : Origanum vulgare L.
- Referéncia NCBI : Origanum vulgare Origanum vulgare L.]
- Referéncia Tela Botanica (France métro) : Origanum vulgare L.