Nuança (solfegi)
Dens la musica occidentau e dens lo solfegi la nuança qu'ei lo biais de notar l'intensitat de la musica entà saber se la cau interpretar mei o mens hòrt e on dens un tròç de musica. Aquesta notacion qu'ei sovent modèrna aquò que vòu díser qu'un grana partida de la musica barròca (qui, com lo jazz, be notava la musica en tot deishar ua libertat d'interpretacion de las granas au musician) non ostendeish pas nada nuança marcada e qu'aquesta e son sovent hornidas per l'editor.
A partir deu sègle XVIII lo compositor qu'emplegèn sistematicament paraulas latinas entà marcar las nuanças : forte (hòrt), piano (doç), fortissimo (hèra hòrt) eca.
Lista de la notacions d'intensitat
[modificar | Modificar lo còdi]| Paraula en italian | Abreviacion | Traduccion | Execucion |
|---|---|---|---|
| pianississimo | 
|
Hèra hèra doç | Son hèra flac, lo mei doç possible |
| pianissimo | 
|
Hèra doç | |
| piano | 
|
Doç | |
| mezzo piano | 
|
Moyennement faible | Un pauc mei poderós que lo piano mes tostemps doç |
| sotto voce | Shebitelhat | ||
| mezza voce | A votz mieja | Doç mei de bon audir | |
| poco forte | Un pauc hòrt | ||
| mezzo forte | 
|
Miei hòrt | D'execucion naturau, shens força ni carà's |
| forte | 
|
Hòrt | Força un pauc |
| fortissimo | 
|
Hèra hòrt | Forçar mei mes shens estar boha brac |
| fortississimo | 
|
Hèra hòrt com s'èra entà desalenà's | Notacion extrèma |
