Harald III de Norvègia
Harald III de Norvègia (vèrs 1015 - 25 de setembre de 1066), tanben dich Harald Sigurdsson o Harald Hardrada, foguèt un rèi de Norvègia que reinèt de 1046 a sa mòrt. Exilat durant sa jovença, partiguèt a Constantinòple onte venguèt lo cap de la Garda varega de l'Empèri Bizantin. Per la seguida, poguèt rintrar dins son país en 1043 e s'establiguèt un partiment dau poder ambé Magnus Ièr que moriguèt en 1047. Harald venguèt alora l'unic rèi de Norvègia. En 1066, faguèt partida dei pretendents au tròne d'Anglatèrra e organizèt una expedicion armada per sostenir sei pretencions. Pasmens, maugrat un premier succès après son desbarcament, foguèt tuat per lei fòrças d'Harold II a Stamford Bridge.