Guillem de Ribes

Guillem de Ribes ( de còps apelat Guillem I de Ribes ) nasquèt aproximativament en 1140. Foguèt trobador e sénher del Castèl de Ribes (Sant Pere de Ribes) tot e que non n'èra lo propietari. Sonque n'aviá l'usufrut pr'amor que los sieus nebots, filhs del sieu frair Arnau II de Ribes, èran minors d'edat. Pendant la sieuna epòca ressortiguèt per la sieuna intervencion en una demanda judicial sus Mirapeis^[1]^[2].

Non demora pas res de la sieuna òbra literaria, mès es citat en una satira poetica de Pèire d'Auvèrnhe ^[3].

E•N Guillems de Ribas lo quins,

qu'es malvatz defors e dedins,

e ditz totz sos vers raucamen,

per que es avols sos retins,

e'atretan se'n fari'us chins;

e l'uoil semblan de vout d'argen.

Referéncias

↑ Palacios, Josep-Lluís. Sant Pere de Ribes: Recull d'informació sobre el municipi.
↑ Coll, Josep Maria. «El trobador Guillem de Ribes, señor del castillo de San Pedro de Ribas». Anacleta Sacra Tarraconensia, volum XXXIV.
↑ Aubrey, Elizabeth. References to Music in Old Occitan Literature.

[1] Palacios, Josep-Lluís. Sant Pere de Ribes: Recull d'informació sobre el municipi.

[2] Coll, Josep Maria. «El trobador Guillem de Ribes, señor del castillo de San Pedro de Ribas». Anacleta Sacra Tarraconensia, volum XXXIV.

[3] Aubrey, Elizabeth. References to Music in Old Occitan Literature.

[1]

[2]

[3]