Anteros : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut

En linha

Version actuala en data del 14 junh de 2019 a 10.19

*The Angel of Christian Charity* o *Eròs*, estatua d’alumini representant de fach Anteros realizada per Alfred Gilbert, Piccadilly Circus, Londres, 1893.

Dins la mitologia grèga, Anteros (en grèc ancian Ἀντέρως, de ἀντι- (« en retorn ») e ἔρως (« amor »), filh d’Arès e d’Afrodita, es lo fraire d’Eròs.

Simbolisme[modificar | Modificar lo còdi]

Incarna l’« amor en retorn » (significacion de son nom), es a dire l'amor recipròc; castiga tanben aquestes que se’n trufan de l'amor. Sa natura es pla illustrada per la legenda ateniana de Timagoras e Meles, contada per Pausanias (I, 30) : considerat coma l'esperit venjaire de Timagoras precipitant Meles dins la mòrt pel desdenh qu'aviá agut d’el, Anteros possedava un autar dins la ciutat.

Lo tèrme « anteros » se trapa tanben dins lo Fedra de Platon, quand Socrates pronóncia son segond discors sus l'amor ont, parlant del sentiment naissent qu'un jovent (eromèn) sentís per un erast, descriu:

“

Mas, tot coma aqueste, quin que sià, que prenguèt una oftalmia es fòra d'estat de pretextar una causa a son mal, aqueste, a pas de dopte al subjècte de qui l'aima, es se mèsme que vei, coma dins un miralh: en sa preséncia, la cessacion de sas sofrenças se confond amb la cessacion de las sofranças de l'autre; dins son abséncia, lo regret que sentís e aqueste qu'inspira se confondon encara: en possession d'un contra amor (anteros) qu’es un imatge rebatut d'amor.

”

Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

Fonts[modificar | Modificar lo còdi]

Ciceron, De natura deorum (III, 21).
Nonnos de Panopolis, Dionisiacas (XLVII, 332).
Ovid, Fastes (IV, 1).
Pausanias, Descripcion de la Grècia (I, 30 ; VI, 23).
Platon, Fedra (255d).

Articles connèxes[modificar | Modificar lo còdi]

Timagoras e Meles
Eròs

Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]

Véronique Gély, « Éros et Antéros : conversions de la fable dans l’Europe baroque », dans Littératures classiques, no 36 (1999), p. 127-139.

@@ Linha 5 : / Linha 5 : @@
 Incarna l’« amor en retorn » (significacion de son nom), es a dire l'amor recipròc; castiga tanben aquestes que se’n trufan de l'amor. Sa natura es pla illustrada per la legenda ateniana de Timagoras e Meles, contada per [[Pausanias]] (I, 30) : considerat coma l'esperit venjaire de Timagoras precipitant Meles dins la mòrt pel desdenh qu'aviá agut d’el, Anteros possedava un [[autar]] dins la ciutat.
-Lo tèrme « anteros » se trapa tanben dins lo ''[[Fedra (dialòg)|Fedra]]'' de [[Platon]], quand [[Socrates]] pronóncia son segond discors sus l'amor ont, parlant del sentiment naissent qu'un jovent ([[eromèn]]) sentís per un [[erast]], descriu:{{Citation bloc|Mais, tout comme celui qui de quelque autre a pris une ophtalmie est hors d'état de prétexter une cause à son mal, lui, il ne se doute pas qu'en celui qui l'aime, c'est lui-même qu'il voit, comme en un miroir : en sa présence, la cessation de ses souffrances se confond avec la cessation des souffrances de l'autre ; en son absence, le regret qu'il éprouve et celui qu'il inspire se confondent encore : en possession d'un ''contre-amour'' (''antéros'') qui est une image réfléchie d'amour.|(255d, trad. [[Léon Robin]])}}
+Lo tèrme « anteros » se trapa tanben dins lo ''[[Fedra (dialòg)|Fedra]]'' de [[Platon]], quand [[Socrates]] pronóncia son segond discors sus l'amor ont, parlant del sentiment naissent qu'un jovent ([[eromèn]]) sentís per un [[erast]], descriu:{{Citacion blòt|Mas, tot coma aqueste, quin que sià, que prenguèt una oftalmia es fòra d'estat de pretextar una causa a son mal, aqueste, a pas de dopte al subjècte de qui l'aima, es se mèsme que vei, coma dins un miralh: en sa preséncia, la cessacion de sas sofrenças se confond amb la cessacion de las sofranças de l'autre; dins son abséncia, lo regret que sentís e aqueste qu'inspira se confondon encara: en possession d'un ''contra amor'' (''anteros'') qu’es un imatge rebatut d'amor.}}
 == Nòtas e referéncias ==