Arma : Diferéncia entre lei versions
Cap resum de modificació |
Crèa en tradusissent la pagina « Ànima » |
||
| Linha 1 : | Linha 1 : | ||
[[Fichièr:Meister_von_Heiligenkreuz_001.jpg|drecha|vinheta|255x255px|Una pintura ont [[Dieu]] obsèrva la lucha entre un [[Àngel|angel]] e un [[demòni]] per una arma umana.]] |
|||
{{Infobox |
|||
En fòrça religions e escòlas filosòfiques, l'arma es la part immateriala o esperitala d'un èsser viu, sovent considerada coma etèrna. Se crei, en general, qu'es constituida per la consciéncia e la personalitat de l'èsser, e pòt èsser sinonim d'esperit, d'esperit o d'un meteis.<ref name="EncyclopaediaBrit">{{Ligam web}}</ref> A la teologia, l'arma se crei sovent que viu en la persona après la mòrt, e qualques religions postulan que Dieu crèa d'armas. En qualques culturas son d'èssers vius pas umans, objèctes inanimats e, de còps, se sona de las armas una cresença coneguda coma la animisme.<ref name="ColumbiaEncyc">{{Ligam web}}</ref><ref name="Enciclopèdia">«[http://www.enciclopedia.cat/fitxa_v2.jsp?NDCHEC=0220101&BATE=%25C3%25A0nima Entrada "ànima"]». </ref> |
|||
|tematica= |
|||
|carta= |
|||
}} |
|||
{{1000 fondamentals}} |
|||
{{esbòs}} |
|||
L''''arma''' o l''''amna''' o l''''ama''' es, dins divèrsei [[religion]]s, un principi vitau present dins un individú. |
|||
L'arma e l'esperit son de tèrmes que s'usan indistintament, e mai se lo primièr se pòt considerar coma un aspècte de la persona mai mundà e mens transcendent que lo darrièr.<ref name="Blue Fire">{{Cite book}}</ref> Las paraulas ''arma'' e psique pòdon èsser tractadas coma sinonimas, e mai se ''psique'' a de connotacions relativament mai fisicas, del temps qu'arma es connectada mai de près a la metafísica e la religion.<ref name="Blue Fire 2">{{Cite book}}</ref> |
|||
[[Categoria:Religion]] |
|||
L'arma, segon qualques tradicions [[Religions|religiosas]] e [[Filosofia|filosòfiques]], es lo principi esperital e immaterial que fa partida de l'èsser uman, separat del còrs, e que lo diferéncia d'autres èssers, malgrat que qualques escòlas creson que l'arma es un principi vital e doncas aperten tanben als [[Animalia|animals]] e las [[Plantae|plantas.]] En general, l'arma se concep coma un principi intèrne, vital e esperital, font de totas las foncions fisicas e, en concrèt, de las activitats mentalas. |
|||
S'es usat de còps coma sinonim de consciéncia o [[esperit]] e a sovent de connotacions religiosas, en afirmant que l'arma foguèt donada a l'òme pels dieus e doncas es immortal. Per aquò, l'arma va ligada a un sens de transcendéncia a totas las culturas conegudas, doncas qu'an la cresença que pòt existir independentament del còrs. A fòrça culturas contemporanèas de tradicion orala, se sona que los èssers umans an de divèrsas armas (de còps, fins a set) localizadas a desparièras parts del còrs, caduna amb desparièras foncions. Aital, la malautiá es descricha sovent coma la pèrda de l'arma, çò que pòt passar, per exemple, quand las mascas panan l'arma o los esperits del mal la sequestran. |
|||
I a tanben de filosòfes que considèran que l'arma existís pas, e que, doncas, l'esperit fariá partida del còrs, e pas d'una arma immaterial. |
|||
En lo transcors de l'istòria, lo concèpte "arma" passa per divèrses assages d'explicacion. Dempuèi lo dualisme del [[idealisme]] filosòfic e de la gnosi, a l'interpretacion existencialista d'un tot amb dos aspèctes especifics que son: lo material e lo immaterial. |
|||
== de Referéncias == |
|||
{{Referències|2}} |
|||
Version del 28 març de 2017 a 19.16
En fòrça religions e escòlas filosòfiques, l'arma es la part immateriala o esperitala d'un èsser viu, sovent considerada coma etèrna. Se crei, en general, qu'es constituida per la consciéncia e la personalitat de l'èsser, e pòt èsser sinonim d'esperit, d'esperit o d'un meteis.[1] A la teologia, l'arma se crei sovent que viu en la persona après la mòrt, e qualques religions postulan que Dieu crèa d'armas. En qualques culturas son d'èssers vius pas umans, objèctes inanimats e, de còps, se sona de las armas una cresença coneguda coma la animisme.[2][3]
L'arma e l'esperit son de tèrmes que s'usan indistintament, e mai se lo primièr se pòt considerar coma un aspècte de la persona mai mundà e mens transcendent que lo darrièr.[4] Las paraulas arma e psique pòdon èsser tractadas coma sinonimas, e mai se psique a de connotacions relativament mai fisicas, del temps qu'arma es connectada mai de près a la metafísica e la religion.[5]
L'arma, segon qualques tradicions religiosas e filosòfiques, es lo principi esperital e immaterial que fa partida de l'èsser uman, separat del còrs, e que lo diferéncia d'autres èssers, malgrat que qualques escòlas creson que l'arma es un principi vital e doncas aperten tanben als animals e las plantas. En general, l'arma se concep coma un principi intèrne, vital e esperital, font de totas las foncions fisicas e, en concrèt, de las activitats mentalas.
S'es usat de còps coma sinonim de consciéncia o esperit e a sovent de connotacions religiosas, en afirmant que l'arma foguèt donada a l'òme pels dieus e doncas es immortal. Per aquò, l'arma va ligada a un sens de transcendéncia a totas las culturas conegudas, doncas qu'an la cresença que pòt existir independentament del còrs. A fòrça culturas contemporanèas de tradicion orala, se sona que los èssers umans an de divèrsas armas (de còps, fins a set) localizadas a desparièras parts del còrs, caduna amb desparièras foncions. Aital, la malautiá es descricha sovent coma la pèrda de l'arma, çò que pòt passar, per exemple, quand las mascas panan l'arma o los esperits del mal la sequestran.
I a tanben de filosòfes que considèran que l'arma existís pas, e que, doncas, l'esperit fariá partida del còrs, e pas d'una arma immaterial.
En lo transcors de l'istòria, lo concèpte "arma" passa per divèrses assages d'explicacion. Dempuèi lo dualisme del idealisme filosòfic e de la gnosi, a l'interpretacion existencialista d'un tot amb dos aspèctes especifics que son: lo material e lo immaterial.