Potz Arthur-de-Buyer : Diferéncia entre lei versions

← Cambiament precedent Diferéncia seguenta →

Contengut suprimit Contengut apondut

En linha

Version del 11 decembre de 2013 a 22.14

Lo potz Arthur-de-Buyer (o potz n°11) es un dels carbonatges principals de las houillères de Ronchamp. Es situat sul territòri de la comuna de Magny-Danigon, dins la region francesa de Franca Comtat. Foguèt cavat tre 1894 pr'amor d'assegurar l'avenidor de la companhiá que se trobava en aquel temps dins una situacion financièra malastrosa. Lo projècte foguèt portat per Léon Poussigue, lo director de las houillères dempuèi 1891. Èra cargat de dirigir las òbras de cavatge, de concebre los bastiments e d'installar cada maquina. Le siège foguèt batejada amb lo nom del president Arthur de Buyer, que gerissiá la societat dempuèi 1876 e partiguèt en retirada tre que la fòssa foguèt mesa en activitat.

Lo potz foguèt en activitat de 1900 fins a la debuta de las annadas 1950. Sa prigondor es de 1.010 mètres, çò que fasiá d'el lo potz de mina mai prigond de l'estat francés al començament del sègle XX, e lo primièr a passar la fonzor simbolica de 1.000 mètres. Aprèp que s'i explotèt la houille durant gaireben un mièg sègle e que s'ensagèsse d'i explotar d'urani aprèp la Segonda Guèrra Mondiala, s'i debanèron mantuna temptativa de reconversion, per finalament acabar en ruina a la debuta del sègle XXI. Un projècte d'installacion d'una centrala solara fotovoltaïca es a èsser estudiat per la municipalitat dempuèi junh de 2012.

Las ruinas del potz Arthur.
Chaminèia.
Vestiari.
Potz A.
Potz B.

Modèl:Link FA

@@ Linha 1 : / Linha 1 : @@
 [[Fichièr:Puits Arthur de Buyer XXème (7).jpg|thumb|upright=1.4|Potz Arthur-de-Buyer.]]
+Lo '''potz Arthur-de-Buyer''' (o '''potz n°11''') es un dels carbonatges principals de las houillères de [[Ronchamp]]. Es situat sul territòri de la comuna de [[Magny-Danigon]], dins la region [[França|francesa]] de [[Franca Comtat]]. Foguèt cavat tre [[1894]] pr'amor d'assegurar l'avenidor de la companhiá que se trobava en aquel temps dins una situacion financièra malastrosa. Lo projècte foguèt portat per Léon Poussigue, lo director de las houillères dempuèi 1891. Èra cargat de dirigir las òbras de cavatge, de concebre los bastiments e d'installar cada maquina. Le siège foguèt batejada amb lo nom del president Arthur de Buyer, que gerissiá la societat dempuèi [[1876]] e partiguèt en retirada tre que la fòssa foguèt mesa en activitat.
+Lo potz foguèt en activitat de 1900 fins a la debuta de las annadas 1950. Sa prigondor es de 1.010 mètres, çò que fasiá d'el lo potz de mina mai prigond de l'estat francés al començament del sègle XX, e lo primièr a passar la fonzor simbolica de 1.000 mètres. Aprèp que s'i explotèt la houille durant gaireben un mièg sègle e que s'ensagèsse d'i explotar d'[[urani]] aprèp la [[Segonda Guèrra Mondiala]], s'i debanèron mantuna temptativa de reconversion, per finalament acabar en ruina a la debuta del sègle XXI. Un projècte d'installacion d'una [[centrala solara fotovoltaïca]] es a èsser estudiat per la municipalitat dempuèi junh de 2012.
-{{Apertium|fr}}
-Lo '''potz Arthur-de-Buyer''' ('''potz n°11''') èran implantats la comuna di [[Magny-Danigon]], extragan de 1900 à 1954.  Las bastissas arruïnats son totjorn sus luòc.
-{{Original|fr}}
-Le '''puits Arthur-de-Buyer''' (ou '''puits n°11''') est l'un des principaux charbonnages des houillères de [[Ronchamp]], situé sur le territoire de la commune de [[Magny-Danigon]], dans la région française de [[Franche-Comté]]. Ce puits est creusé dès [[1894]] pour assurer l'avenir de la compagnie qui se trouve dans une situation délicate à cette époque. Le projet est mené par Léon Poussigue, directeur des houillères depuis 1891. Il est chargé de diriger des travaux de creusement, de concevoir les bâtiments et d'installer chaque machine. Le siège est baptisé du nom du président Arthur de Buyer, en fonction depuis [[1876]] et parti en retraite lors de la mise en activité de la fosse.
-Le puits est en activité de 1900 jusqu'au début des années 1950. Sa profondeur est de 1010 mètres, ce qui en fait le puits de mine le plus profond de [[France]] au début du XXe, et le premier à y dépasser la profondeur symbolique de {{unité|1000|mètres}}. Après que l'on y a exploité la [[houille]] pendant près d'un demi-siècle et tenté d'exploiter de l'[[uranium]] après la [[Seconde Guerre mondiale]], il fait l'objet de plusieurs tentatives de reconversion, avant de se retrouver en [[ruine]] au début du XXIe. Un projet d'installation d'une [[centrale solaire photovoltaïque]] par la municipalité est à l'étude depuis juin 2012.
 <gallery mode="packed">
-PAB (82).JPG|Las ru&iuml;nes del potz Arthur.
+PAB (82).JPG|Las ruinas del potz Arthur.
-Puits-Arthur-06-2012 152.JPG|Cheminée.
+Puits-Arthur-06-2012 152.JPG|Chaminèia.
--12-28 14-50-00-puits-buyer.jpg|Vestiaire.
+-12-28 14-50-00-puits-buyer.jpg|Vestiari.
 Borne puits Arthur A.JPG|Potz A.
 Borne puits Arthur B.JPG|Potz B.