Connotacion

La connotacion es l'ensems dels senses subjectius associats a una paraula deterninada, en oposicion al sens de la denotacion, mai o mens objectiu e identificat sovent amb la definicion del diccionari.

Las connotacions pòdon èsser culturalas o personalas. Per exemple, un colomb a lo sens denotatiu d'animal mas dins nòstra societat s'associa a la patz. Encara per un individú determinat pòt significar d'autras causas segon son experiéncia particulara. Donada aquela subjectivitat, lo sens connotatiu es pas de bon mesurar o de definir, quitament s'i a d'ensages, coma la tecnica del diferencial semantic.

La connotacion es a l'origina de fòrça figuras literàrias, coma la metafòra.

Per Geoffrey Leech, es un tipe de sens associatiu, e inclutz la connotacion pura (un concèpte evocat al sens d'una paraula qu'aperten pas a la seuna definicion), la collocacion (lo parlant evòca las paraulas qu'apareissent sovent amb aquel tèrme e que modifican son sens) o la nuància afectiva experienciala que cada persona pòt associar a una paraula.