Cantharellus cibarius
Aurelhetas
Règne | Fungi |
---|---|
Division | Basidiomycota |
Sosdivision | Agaricomycotina |
Classa | Agaricomycetes |
Òrdre | Cantharellales |
Familha | Cantharellaceae |
Genre | Cantharellus |
Cantharellus cibarius (del latin Cantharellus diminutiu de kántharos: copa; cibarius: comestible) es un tipe de campairòl excellent comestible e fòrça recercat.
Noms en occitan
[modificar | Modificar lo còdi]aurelheta, bochingon, bochinguela, boli(n)gola, cabrilha, escrabilha, escaravilha, (es)caramilh, caramilha, cassena, charliste, cresta de gal, creston de gal, galhistron, (d)orlhon, foseta, fosilon, girodela, giraudela, giralon, girondela, girboleta, girela, giròla, girgola, jaunet, jauneta, lecacina/lecassina/lacassina (" iranjada), lecacendres, mossairon, musselina, rojarís, tinterilha, tantarilha, tornabòus...
Dins las Valadas se ditz garibola (Val d'Ols), garítola o garita (Val Sant Martin, Lo Vilar de Pèlis), ulheta a Salbertrand, la gratolina o jalineta a Cartinhan, la cacaròta a Montrós, l'aurelhina [ourihina] o la boleïna a Vernant e a Rocavion.
Descripcion
[modificar | Modificar lo còdi]Es pron massís e de color jaune-daurat o iranjat, mas lo pè es mai atenuat a la basa. Lo capèl, de 4 a 10 cm., d'en primièr es convex, après aplanat-deprimit e finalament en forma d'embut; lo sieu marge es ondulat. Fa una odor agradiva, fruitada, e lo sieu gost es doç.
Las gerilhas an la particularitat de pas s'envermenar jamai e se pòdon culhir fòrça jorns après la siá naissença. Quora se fa vièlh, negreja a las puntas del capèl e lo jaune ven marron.
Abitat
[modificar | Modificar lo còdi]Se tròba als bòsques de planifolis (eusièras, siuredas, fagedas, castanhedas e rovièras) e coníferes, dempuèi la prima fins a la tardor, segon la pluèja.
Gastronomia
[modificar | Modificar lo còdi]Se pòt preparar dins de plats cosinats e es bon per secar o salar. Se pòt tanben manjar cru.
Perilh de confusion
[modificar | Modificar lo còdi]I a dos bolets que se semblan a la gerilha amb una coloracion similara. Aqueles son, la falsa gerilha (Hygrophoropsis aurantiaca), qu'es comestible amb prudéncia, e la girgola d'olivièr (Omphalotus olearius), qu'es toxica.