Brissauda

La brissauda (o tanben bressauda) es una especialitat culinària del País niçard e de Provença, compausada d'una lesca de pan grasilhat, engradalhada e asaigada d'òli d'oliva que sòrt (s'es possible) tot just de la premsa.

Es tanben una faiçon de festejar l'arribada de l'òli nòu dins los molins de Provença.

Amb lo pan banhat e la pissaladièra, es tipica de la merenda^[1] niçarda, tradicional despartin del matin, o del cachacrosta provençal : « en Provença occidentala e dins lo Comtat Venaicin, lo pagés, e mai particularament lo vinhairon, fretava tanben una lesca de pan sec amb un gran d'alh, l'asaigava d'un filat d'òli d'oliva, e la degustava acompanhada d'una anchòia o d'una poma d'amor. Èra lo cacha qui, conclús per un veire de vin, copava la talent fins a miègjorn ».^[2]

Fèsta de l'òli nòu[modificar | Modificar lo còdi]

I a tanben de formas mens pellicularas d'una sociabilitat del trabalh, viscuda mai intensament, mai prigondament, coma se possedissiá una densitat superiora. La fabricacion de l'òli d'oliva, coronada per la fèsta de l'òli nòu, la brissauda, n'es un exemple que foguèt pendent fòrça temps vivent en país niçard. Aquí, òm es entre parents e vesins-amics. Cèrtas, lo grop es reduch. Mas la brissauda viu pertot ont es l'olivièr. E subretot, se fabrica amassa lo produch acabat, a manjar. Cadun a participat a la naissença d'una riquesa unica, tirada d'un arbre sagrat, un pauc coma la vinha. E, coma lo vin, l'òli possedís sos cruses e sos « fabricants » reputats. La consomacion comuna de pan rostit, engradalhat e asaigat d'òli nòu, es alara ben mai qu'un repais de fin de recòlta : es una veritabla ceremònia ont, recolhits, los « tastadors » confirmats tastan e jutjan la produccion. Alara es reconeguda la qualitat de l'arbre, del fruch e del trabalh de l'òme, associats dins una paternitat un pauc magica, coma la qu'aureòla lo bon vinhairon.^[3]