Anarcoprimitivisme
L'anarcoprimitivisme es una doctrina politica que s'apieja sus un reget radical de la civilizacion industriala, considerada coma la font principala de las divèrsas formas d'alienacion que pesan sus la libertat umana; es una critica anarquista de las originas e del progrès de la civilizacion e fa tanben partida del ecologisme radical.
Los primitivistas pretendon que lo cambiament de la caça-culhida cap al mòde de subsisténcia per l'agricultura donèt luòc a l'estratificacion sociala, la constrencha e l'alienacion. Plaidejan per tornar a una vida non «civilizada» a travèrs la desindustrializacion, l'abolicion de la division del trabalh o de l'especializacion, e l'abandon de la tecnologia. Ça que la, i a de nombrosas formas de primitivisme non anarquic, e totes los primitivistas designan pas las meteissas causas coma fonts dels problèmas de la civilizacion modèrna. Theodore Kaczynski considèra la Revolucion Industriala coma lo problèma primièr e d'autres designan de faches istorics divèrses coma lo monoteïsme, l'escritura, lo patriarcat, l'emplec d'aisinas de metal... Mantun anarquista tradicional refusa aquestas criticas de la civilizacion mentre que d'autres ne son d'acòrd encara que se considèran pas primitivistas (per exemple, Wolfi Landstreicher). Los anarcoprimitivistas se distinguisson abitualament per lo desir de tornar aténher un estat salvatge. Mai d'un promòu un retorn al nudisme.
Concèptes[modificar | Modificar lo còdi]
Segon los primitivistas, abans l'arribada de l'agricultura, los umans vivián dins de tribús nomadas qu'èran socialament, politicament e economicament egalitàrias. Sense aver cap de ierarquia, aquestas tribús son vistas de còps coma una personificacion precursora de l'anarquisme. John Moore ditz que l'anarcoprimitivisme cèrca de descobrir, desfisar e abolir totas las formas de poder qu'estructuran l'individú, las relacions socialas e las interaccions amb lo mond natural. Los primitivistas pretendon que coma resultat de l'agricultura, las societats son vengudas progressivament pus dependentas dels procèssus tecnologics e de l'estructura de poder que sorgiguèt de la division del trabalh e de la ierarquia. Los primitivistas son pas d'acòrd sul gra de preséncia de l'orticultura dins una societat anarquica: encara que mai d'un crei que la permacultura deuriá aver una utilitat, d'autres militan per una subsisténcia estrictament caçaira-culheira. Malgrat son refús cap al scientifisme, lo primitivisme s'es basat sus la cultura antropologica e l'arqueologia. Dins la darrièra mitat del sègle XX, mantuna societat qu'abans èra vista coma barbara es estada examinada per d'academicians qu'an verificat que los primièrs umans vivián dins un estat de patz e prosperitat relativas. Per exemple Frank Hole, un especialista de l'agricultura "primairenca" e Kent Flannery, un especialista de la civilizacion centroamericana, an constatat que «cap de grop del mond a mai de temps liure que los caçaires e los culheires, que l'utilizan principalament dins de jòcs, de convèrsas e de relaxacion».