Nacion Gardiana

Aqueste article es redigit en provençau.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

talha= De pas confondre amb Confrariá dei Gardians.
Blason de la Nacion Gardiana.

La Nacion Gardiana (Nacioun gardiano en nòrma mistralenca) es una associacion de mantenença fondada en 1909 en remplaçament dau Comitat Verginenc (Coumitat Vierginen) o Comitat de la Fèsta Verginenca (Festo Vierginenco[1]) fondat en 1904. Sa tòca es de "mantenir e de glorificar lo costume, lei costumas e lei tradicions dau país d'Arle, de Camarga e dei païses taurins".

Istoric[modificar | Modificar lo còdi]

Fondacion dau Comitat Verginenc[modificar | Modificar lo còdi]

Una ferrada, aplicacion au fèrre roge de la marca de la manada sus la cueissa senèstra dau borret d'un an.
Una abrivada, carga dei buòus de la corsa fins ais arenas, enquadrats per de gardians a cavau dispausats en V.

Folco de Baroncelli-Javon, a la demanda de Frederic Mistral, decidís d'associar lei gardians ai festivitats camarguencas coma l'abrivada, la ferrada, la corsa camarguenca, etc. De cap a la capitada, lo 24 de junh de 1904 (Jorn de Sant Joan)[2] au mas de l'Amarée, lo marqués e qualques uns de seis amics fondan lo Comitat Verginenc (Comitat de la fèsta verginenca[3]). Lei dètz fondators son: Juli Grand de Marsilhargues, capitani, Joan Grand de Galargues, secretari, Joan Berard de Galargues, tresaurier, Folco de Baroncelli, Marcèu Grand, Juli Arnaud, Emili Marinhan, Enric Berard, Anfòs Ebrard e Ivan Pranishnikoff[4].

Tradicion e torisme[modificar | Modificar lo còdi]

Omenatge ais gardians.

Lo sindicat d'iniciativa de Provença avent organizat un viatge especiau de Marselha ai Santei Marias de la Mar per environ doi cents toristas, lo 17 de mai de 1908, lo marqués de Baroncelli pren l'iniciativa de leis aculhir a la gara, a cavau ambé sas gardians, puèi de leis acompanhar fins au vilatge. Aquò fa grand bruch e d'aquí enlà la "tradicion" ven un deis atots majors dau torisme santenc[5].

Creacion de la Nacion Gardiana[modificar | Modificar lo còdi]

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Accions notòrias[modificar | Modificar lo còdi]

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Capitanis[modificar | Modificar lo còdi]

Noms en nòrma classica puèi nòrma mistralenca e francés.

  • 1904-1919 : Juli Grand (Jùli Grand[2]; Jules Grand)
  • 1919-1924 : Joan Grand (Jan Grand[2]; Jean Grand)
  • 1924-1930 : Joan Berard (Jan Bérard[2]; Jean Bérard)
  • 1930-1964 : Anfòs Arnaud (Anfos Arnaud[2]; Alphonse Arnaud)
  • 1964-1990 : Enric Aubanèl (Enri Aubanel[6][7]; Henri Aubanel)
  • 1990-2004 : Andrieu Dupuis (Andriéu Dupuis[8] o Depuis[7]; André Dupuis)
  • 2004-2022[9] : Gui Chaptal (Gui Chaptal[6]; Guy Chaptal)[10]
  • despuèi 2023 : Berenguier Aubanèl (Berenguié Aubanel[6]; Bérenger Aubanel)[11]

Annèxes[modificar | Modificar lo còdi]

Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]

  • Marc Bordigoni, Le pèlerinage des Gitans, entre foi, tradition et tourisme, Institut d’ethnologie méditerranéenne et comparative (Idemec), Aix-en-Provence en ligne
  • Pierre Causse, Saintes-Maries-de-la-Mer, les deux Maries, in La roulotte, n° 149, Modèl:Date- en ligne
  • Jacky Siméon. Dictionnaire de la course camarguaise (en francés). 2013. Vauvert: Au Diable Vauvert, p. 86. ISBN 978-2-846-26424-2. 

Liames extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  • (fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Nacioun gardiano ».
  1. ↑ https://www.amisduvieilarles.com/assets/files/bulletins/pdf/116p.pdf
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 et 2,4 https://books.google.com/books?id=QMSKF9ZzXRwC&pg=PA89&lpg=PA89&dq=%22Nacioun+Gardiano%22+and+%22Juli+Grand%22&source=bl&ots=YKKjpXksWf&sig=ACfU3U0rB2GHT1VArLiVOt9bv5bMAjszpw&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjo0_yyqa2BAxVJGDQIHfxCAqoQ6AF6BAgAEAE#v=onepage&q=%22Nacioun%20Gardiano%22%20and%20%22Juli%20Grand%22&f=false
  3. ↑ https://www.jstor.org/stable/41299303.
  4. ↑ Nacioun gardiano.
  5. ↑ Marc Bordigoni, op. cit., en ligne.
  6. ↑ 6,0 6,1 et 6,2 http://www.felibrige.org/2019/11/cent-cinquantenaire-de-baroncelli/
  7. ↑ 7,0 et 7,1 https://biblio.cieldoc.com/presso/integral/pres0251.pdf
  8. ↑ https://www.laprovence.com/article/edition-arles/3842615/lou-nouveu-cartabeu-de-la-nacioun-gardiano.html
  9. ↑ https://www.francebleu.fr/infos/societe/la-disparition-d-une-figure-des-traditions-camarguaises-guy-chaptal-est-mort-a-vendargues-1663938168.
  10. ↑ .
  11. ↑ https://www.midilibre.fr/2023/01/16/qui-sont-ces-personnalites-qui-sengagent-a-defendre-les-traditions-taurines-et-la-ruralite-10929951.php.


v · m
Associacions occitanas
Ací Gasconha — Leis Amics de Mesclum — Associacion dels Cònsols e Elegits Occitans — Associacion deis Ensenhaires de Lenga d'Òc (AELÒC) — Associacion Internacionala d'Estudis Occitans (AIEO) — Associacion Occitana de Fotbòl (AOF) — Calandretas — Centre de Formacion Professionala Occitan (CFPO) — Centre de Formacion Professionala d'Occitània-Miègjorn-Pirenèus (CFPO-MP) - Centre Regional dels Ensenhaires d'Occitan (CRÈO) — Cercle d'Afrairament Occitanocatalan (CAÒC) — Cercle Tèrra d'Auvèrnhe (CTA) — Chambra d'Òc — Conselh de la Lenga Occitana (CLO) — Convergéncia Occitana — Eissame de Selon - L'Estancabra — Federacion dels Ensenhaires de Lenga e Cultura d'Òc (FELCO) — Felibritge — Gardarem la Tèrra — GIDILÒC — Iniciativa per Occitània — Institut d'Estudis Occitans (IEO) — Lingüistica Occitana — Movement Estudiant d'Occitània (MEd'Òc) — La Mesclanha — Nacion Gardiana — Òc Bi — Ostau dau País Marselhés — País Nòstre — Paratge — Parlarem — Ràdio Albigés — Ràdio Lenga d'Òc Montpelhièr — Ràdio Lenga d'Òc Narbona e Besièrs — Ràdio Occitània — Ràdio País — Sindicat Occitan de l'Educacion (SOE) — Tot en òc — Union Provençala
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=Nacion_Gardiana&oldid=2397336 »