Alem Surre-Garcia
Alem Surre-Garcia (Carbona, Lengadòc, 4 de mai de 1944) qu'ei un escrivan lengadocian d'originas occitana e galhèga.
Al començament de sa produccion literària pròpria, a contribuit a teorizar lo barròc occitan dins son libre sus aquel subjècte e a traduch en francés pel primièr còp d'autors occitans dels màgers coma Joan Bodon, Max Roqueta e Bernat Manciet (foguèt lo primièr traductor del famós roman Lo gojat de noveme).
Èra encargat de mission per la lenga e la cultura occitanas al Conselh Regional de Miègjorn-Pirenèus. Dempuèi sa retirada de la foncion publica, a presidit l'associacion Occitània-al Andalús fins a 2008, es d'ara enlà actiu dins l'associacion Fondacion Occitània, a Tolosa.
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
Òbras literàrias[modificar | Modificar lo còdi]
- Antonio Vidal, Le Chemin Vert, 1983 (Trabucaire, 2001)
- Lo libre del doble despartible, Trabucaire, 1997
- Canal des deux mers, 2002
- Au-delà des rives les Orients d'Occitanie. De la fondation de Marseille à l'expulsion des juifs du royaume de France, Dervy, 2005
- La théocratie républicaine, 1. Les avatars du Sacré. L'Harmattan, 2010.
- La théocratie républicaine, 2. Archipels et diaspora : essai d'émancipation. L'Harmattan, 2010.
Libre d'art[modificar | Modificar lo còdi]
- Dieuzaide, Miquèu; Cavanhac, Gui; Surre Garcia, Alem. Baroque occitan. Privat, 1996.
