Raymond Abellio
Raymond Abellio (Tolosa, 11 de novembre de 1907 - Niça, 26 d'agost de 1986), escai de pluma de Georges Soulès, es un escrivan d'expression francesa e filosòf gnostic.[1]
Eissit d’una familha paura del barri dels Minimes de Tolosa, Georges Soulès dintra en 1927 a l’Escòla politecnica per ne sortir dins los Ponts et Chaussées.
Son òbra romanesca, d’inspiracion e d’esséncia metafisicas, se compausa en primièr d'un roman (Heureux les pacifiques), puèi d’una trilogia (Les yeux d’Ezéchiel sont ouverts, La fosse de Babel, Visages immobiles) qu'ocupèt Abellio fins a la fin de sa vida. Aqueles quatre romans contan l'evolucion del contaire (nomenat en primièr Saveilhan puèi Dupastre) qu'es sus la via de l’òme interior e que, pauc a pauc, dintra sens prendre partit, al còr de l’istòria planetària contemporanèa e de sos subresautes.
Son òbra filosofica evoluciona a travèrs d'ensages e fòrça articles mostrant sa vision de la gnòsi, questionant lo sens e los enjòcs de la coneissença. Escriguèt tanben sas Memòrias, Ma dernière mémoire, tres tòms que cobrisson las quaranta primièras annadas de sa vida.