Wikipèdia:AcuèlhLutzSus/5 de junh de 2014
Constantin Ièr lo Grand, nascut Flauius Valerius Aurelius Constantinus, (Naissus, 27 de febrièr de 272 - vèrs Nicomèdia, 22 de mai de 337) foguèt lo 34en emperaire roman de sa proclamacion per lei legions de Bretanha en 306 fins a sa mòrt.
De 306 a 324, contrarotlèt solament una partida de l'Empèri e deguèt luchar còntra divèrsei generaus rivaus per l'unificar sota sa direccion. Foguèt lo premier emperaire roman convertit au crestianisme e adoptèt en 313 un edicte de tolerància religiosa per acabar lei persecucions còntra lei crestians. Ajudèt tanben lo desvolopament de la Glèisa e es vengut un Sant de la Glèisa Ortodòxa. Ordonèt tanben una reforma prefonda de l'organizacion politica, economica e militara de l'Empèri Roman que sei mesuras pus importantas foguèron l'installacion de la capitala imperiala a Constantinòple e l'adopcion d'una moneda d'aur novèla dicha solidus.
La question de sa succession entraïnèt una guèrra civila entre sei tres fius Constantin II, Constant Ièr e Constanci II. Fin finala, lo darrier capitèt d'aprofichar la mòrt de sei dos fraires per unificar tornarmai l'Empèri en 350 e contuniar la politica de son paire.