Teoria de la relativitat
L'expression teoria de la relativitat fa referéncia mai sovent a doas teorias complementàrias bastidas per Albert Einstein: la relativitat especiala e la relativitat generala. Aqueste tèrme pòt tanben rmmmebrar una idèa mai anciana, la relativitat galilèa que s'aplica a la mecanica newtoniana.
En 1906, lo fisician alemand Max Planck utiliza l'expression « teoria relativa » (Relativtheorie), qu'insistís sus l'usatge dle principi de relativitat. Dins la partida discussion d'aqueste article, lo fisician alemand Alfred Bucherer utiliza pel primièr còp lo tèrme « teoria de la relativitat » (Relativitätstheorie).
Los concèptes en jòc per la teoria de la relativitat especiala comprenon:
- L'espacitemps: l'espaci e lo temps devon èsser percebuts coma formant una sola entitat.
- La velocitat de la lutz dins lo void es invariable, quina que siá la velicitat de l'observator e de la font luminosa. Los calculs mòstran qu'alara es tanben la velocitat maximala de desplaçament, qu'es atenguda sonque per la lutz o tota nocion desprovesida de massa, e se deu considerar coma la velocitat maximala de desplaçament de l'informacion.
- Las mesuras de diferentas quantitats son relativas a la velocitat de l'observator. Es a dire, lo temps se dilata e l'espaci se contracta.
Los concèpts en jòc per la teoria de la relativitat generala comprenon:
- L'espacitemps se corba tant mai que la massa a proximitat es granda.
- La gravitat influéncia l'escorriment del temps.
Nòta e referencia[modificar | Modificar lo còdi]
(en) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article en anglés intitolat « Theory of relativity ».