Vejatz lo contengut

Puejaut

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vila d'Occitània
Puejau
Pujaut
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 00′ 20″ N, 4° 46′ 31″ E
Superfícia 23,5 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
168 m
90 m
20 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
 Provença
Parçan lei Garrigas
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon Lògo de Lengadòc-Rosselhon
Departament
30
Gard Armas deu Departament de Gard
Arrondiment
302
Nimes
Canton
3040
Vilanòva d'Avinhon
Intercom
ZZZZZZZZZ
Comunautat d'aglomeracion dau Grand Avinhon
Cònsol Guy David
(2014- 2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
4 028 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

4 162 ab.
Densitat 174,64 ab./km²
Autras informacions
Gentilici puejaulenc -a
Còde postal 30131
Còde INSEE 30209 [archive]
Glèisa de Sant Jaume
Vista sus lo vilatge, amb Ventor au fons

Pueg Aut[1][2][3] (Pujaut en francés) es una vila occitana, situada en Lengadòc, mas que ten mai d'afinitats amb Provença, dins lo parçan dei Garrigas. Administrativament, se tròba dins lo departament francés de Gard e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon. Es un vilatge pintoresc situat dins la valada de Ròse e construch sus lo flanc d'un colet. Seis abitants son lei puejaulencs [pija(u)lencs] [4].

Administrativament, aqueste vilatge se situa dins Gard. Pasmens, Puejaut es soncament a 8 km d'Avinhon e per aquò, a mai de relacions amb la Vauclusa. Puejaut es un vilatge de Lengadòc de cultura provençala.

L'economia dau vilatge es essencialament dominada per la viticultura (amb lo "Cellier des Chartreux") e leis activitats de l'aerodròm d'Avinhon-Puejaut. Darrierament, lo vilatge a conegut una gròssa atraccion toristica, subretot pendent lo periòde dau Festenau d'Avinhon de teatre. La sieuna creissença demografica tanben a menat a una aumentacion de la part dei servicis dins l'economia puejaulenca. Puejaut tèn tanben quauqueis industrias sus son territòri coma KP1 o Ashland Polyester.

Lei premiers abitants de Podium Altum èran essencialament de caçadors e de pescadors. En 1882, se descobriguèron sus lei ribas de l'estanh de Puejaut d'instruments de l'Edat dau Bronze (2200 avans JC). Lei terras autas èran recobèrtas de bòscs e ofrissián gaire de terrens cultivables. Au debàs dau vilatge, leis aigas d'un estanh venián morir au pè dei muralhas d'aqueu borg. A passat temps, un castèu tresplombava leis ostaus dau vilatge. Foguèt destruch pendent la Guèrra deis Albigés.

Dau sègle X au sègle XIII, l'abadiá de Sant Andrieu i èra proprietària de la glèisa parroquiala e d'un priorat, e percebiá lei sieus revenguts[7].

A l'entorn de l'an 1000, foguèt construcha la capèla de Sant Verime, d'estil romanic. Au sègle XII, Puejaut fasiá partida dei possessions de la dinastia dei Raimond de Tolosa. Lo senhor de Puejaut èra an aquesta epòca un personatge important, qu'acompanhava lo còmte Anfós II de Tolosa, e que signava coma testimòni de cartas nombrosas, per exemple una carta latina en 1154. En 1340, lo Cardinau Pèire Bertrandi ordenèt la construccion de la Glèisa de Sant Jaume, onte se faguèt enterrar en 1349.

Pendent lei Guèrras de Religion, Puejaut foguèt presa per lei Protestants en 1567, d'onte s'enanèron en 1570, après aver destruch una gròssa partida dau vilatge amb lo fuòc. An aquela epòca, leis abitants demoravan dins la partida auta dau vilatge, qu'èra envoutat per de muralhas e de valats. Un autre centre important de populacion èra aqueu dau quartier dau Canon, a l'entorn de la capèla de Sant Verime.

Au fieu dei sègles, l'òme dessenhèt de parcèlas de terras, a descampassir lo bòsc per poder aculhir progressivament de culturas, de vinhas, d'oliviers e de fruchaus. Lei bòscs donavan pas pron de caçum, e l'estanh pas pron de peis, e per aquò, i aviá una granda pauretat a Puejaut. Adoncas, après de nombrosei privacions, leis abitants reclamèron mai de terrens per poder cultivar de cerealas, e abalir lei sieus enfants dignament.

Per aquò, la comunitat decidèt d'assecar l'estanh (sonat Stagnum de Privaderiis au sègle XIV), perque leis aigas cubrián una superfícia fòrça granda. Leis òbras començèron en 1603 e s'acabèron en 1630, mercé a De Montconis, e permetèron lo desvolopament dau vilatge.

En 1863, la vila de Puejaut foguèt lo premier fogau europèu de filloxèra, segon d'obratges nombrós e lo rapòrt dau cònsol Bruno Verime SOLIER. Pasmens, aquela version es pas aquela que se tròba dins quauquei documents oficiaus d'aquela epòca, que situan lo fogau dins la plana de Crau en 1862[8].

Uèi, lo resultat de l'assecament de l'estanh demòra visible, perque una plana vasta e fertila se presenta a l'agricultura e ai passejaires. Au centre d'aquelei tèrras, a partir de 1919, un aerodròm foguèt creat sus un trentenau d'ectaras. En octòbre de 1935, lo capitani Geille dubrissiá lo Centre de Paracasudistas de l'Armada de l'Aire. En 1965, la seccion de Vòu amb Vela de l'Aeroclub de Vauclusa s'i installèt e puèi lo Centre-Escòla Regionau Lengadòc-Mediterranèa.

Evolucion dau toponim

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo vilatge de Pueg Aut a tengut lei noms seguents pendent la sieuna istòria. Totei venon de la meteissa raiç latina que vòu dire « Puèg Aut ».

  • Podio Alto : 1044
  • Castrum Podii Alti : 1175
  • Podium Altum : 1226
  • Mons Altus : 1287
  • Podio Alto : 1316
  • Beata Maria de Monte Alto : 1347
  • Podium Altum : 1384
  • Pujault : 1551
  • Le Prieuré de Pujaud : 1620
  • La Commune de Pujault : 1633
  • Pijaud : 1694
  • Pujault : 1737
  • Peujaut : 1789
  • Pujaut : 1790

Los toponims Pujalt en Catalonha, an la meteissa etimologia :

  • Pujalt: municipi de la comarca de l'Anoia.
  • Pujalt: endret entre los municipis de Gósol (Berguedà) e de la Coma i la Pedra (Solsonès)
  • Pujalt: nucli de populacion del municipi de Pardines (Ripollès)
  • Pujalt: nucli de populacion del municipi de Sort (Pallars Sobirà).

[9].

Escut utilizat per la comuna

En 1694, Loís XIV de França donèt a Pueg Aut un escut pròpri, en escambi d'un impòst: de gueules, à un puy d’argent, surmonté de trois fleurs de lis d'or rangées en chef.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dei cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh 2020   Sandrine Soulier sense etiqueta  
març 2001 2020 Guy David sense etiqueta  
març 1965 2001 Jacques Rouchette sense etiqueta  
julhet 1935 1965 Appolinaire Laurent    
mai 1925 1935 Louis David    
desembre 1919 1925 Jean-Louis Cambe    
setembre 1909 1919 Léon Ricard    
mai 1908 1909 Louis Guillaumont    
mai 1904 1908 Léopold Cassagnettes    
mai 1900 1904 Lucien Ricard    
mai 1896 1900 Lubin Ricard    
mai 1888 1896 François Jouffret    
1878 1888 Calixte Jouffret    
1877 1878 Bruno Vérédème Soulier    
1876 1877 Calixte Jouffret    
març 1874 1877 ? Bruno Vérédème Soulier    
julhet 1869 1874 Jean Spiridon Bouvet    
1840 1869 Jean-François Frédéric Soulier    
1835 1840 Antoine Laurent    
1834 1835 François Jouffret    
1831 1834 Martin-Vidal    
1803 1830 Antoine Sylvestre Anastay    
avost 1800 junh 1803 Jean-Léon Soulier    
setembre 1798 avost 1800 Esprit Vidal    
novembre 1795 setembre 1798 Jean Jouffret Paire    
novembre 1794 novembre 1795 Antoine Anastay    
decembre 1792 1794 Joseph Laurent    
genier 1791 1792 Michel Anastay    
genier 1790 genier 1791 Jean Soulier [10]    
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4104, totala: 4252

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
906 998 1 057 1 178 1 297 1 362 1 390 1 546 1 533

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 606 1 624 1 601 1 546 1 437 1 152 1 093 1 101 1 066

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 057 1 090 1 094 991 985 1 061 1 037 1 064 1 038

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 083
1 219
1 533
2 465
2 911
3 242
3 881
3 900
3 930
4 020
2009 2010
3 960
4 052
4 004
4 096
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) [archive] - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE [archive]
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 4028 abitants.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Un dei lavadors dau vilatge (Carrièra Sota lo valat)

Puejaut a un aerodròm reconegut per son paracasudisme, amb la basa pus granda de França (terren d'1 km per 1,2 km).

Lei sieus monuments principaus son:

  • Sei lavadors
  • Sa glèisa dau sègle XIV
  • Nòstra Dama dau Castèu, monument a la Verge construch en 1863 sus lo colet nomenat "Lo Morre De Castèu"
  • Lei tres mas de l'òrdre dei Chartrós  : SANT BRUNON - SANT UC - SANT ANTÈUM
  • La capèla dau sègle X de l'òrdre dei Benedictins SANT VERIME
  • Lo site dau molin de vent, classat ponch geodesic de l'Institut Geografic Nacionau francés, e que permet d'aver una vista incredibla sus lo vilatge e seis alentorns.
  • Lo centre vièlh e sei carrieras pichonas.

Liames extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/30d.html [archive] [archive]
  2. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Puejaut».
  3. Pijau o Pijaut en nòrma mistralenca, cf. Armana Prouvençau de 1860 [archive] [archive]
  4. pijoulen o pijalen en nòrma mistralenca
  5. Marcel JOUFFRET, Pujaut, Mon Village, Ed. Lacour, 1992
  6. Extrait du journal municipal Lou Pijoulen
  7. Guy Barruol, Michèle Bois, Yann Codou, Marie-Pierre Estienne, Élizabeth Sauze, « Liste des établissements religieux relevant de l’abbaye Saint-André du Xe au XIIIe siècle », in Guy Barruol, Roseline Bacon et Alain Gérard (directeurs de publication), L’abbaye de Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, histoire, archéologie, rayonnement, Actes du colloque interrégional tenu en 1999 à l'occasion du millénaire de la fondation de l'abbaye Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, Éd. Alpes de Lumières, Cahiers de Salagon no 4, Mane, 2001, 448 p. ISBN: 2-906162-54-X, p 225
  8. José MARTINEZ et Valérie ROUGY, mémoire de maîtrise de Géographie "La Viticulture à PUJAUT, SAUVETERRE, VILLENEUVE-LEZ-AVIGNON, du Phylloxéra à nos jours."
  9. http://ca.wikipedia.org/wiki/Pujalt
  10. https://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-pujaut.html [archive] [archive]