Pont dels Catalans (Tolosa)
Lo pont dels Catalans es un pont tolosan traversant Garona. Es un pont d'arc de pèire e beton armat inaugurat en 1908. Es una construccion de l'arquitècte Paul Séjourné.
Aquel pont foguèt en primièr nomenat lo pont dels Amidonièrs, del nom del quartièr que jonh.
Es un pont rotièr constituit d'una calçada de doas vias de cada sens bordadas caduna d'un trepador e d'una via pels ciclistas.
Mesura 257 m de long e 22 m de larg.
Qualques elements tecnics
[modificar | Modificar lo còdi]Concors
[modificar | Modificar lo còdi]
La vila de Tolosa lancèt lo pont al concors en precisant que la calçada deviá suportar doas vias del tren departamental, doas vias rotièras e de trepadors.
Lo resultat del concors, en 1901, foguèt que lo projècte mai economic èra un pont metallic de set travadas de 35 m de portada. Son prètz èra de 940 000 F.
Fin finala per de rasons esteticas foguèt causit lo projècte de Paul Séjourné[1] que a la fin de l'òbra costèt 1 146 000 F.
Lo pont
[modificar | Modificar lo còdi]Paul Séjourné tornèt prendre la concepcion del pont Adolphe a Luxemborg de dos anèls: demenís la largor a 3,25 m, los escarta de 10 m entre eles e concep lo taulièr en sortent de 3 m[2]. Aquela solucion permetèt de far suportar un taulièr de 22 m de larg, en beton armat, sus doas vòltas en maçonariá fasent ambedoas 6,5 m de larg.
Per que s'intègra plan dins la vila, Séjourné prevesiá pel pont de timpans de bricas rojas.
Las doas vòltas foguèron bastidas en simultanèu, en començant per la primièra travada dempuèi la riba drecha realizada sus cindra, puèi de la segonda, la tresena. Aprèp aver sortit las cindras de las doas primièras travadas, las cindras foguèron transferidas sus l'autre riba per realizar las travadas 4 e 5.
Lo malon foguèt realizat per MM. Considère, Pelnard e Lossier. Per evitar que las accions termicas desvolopen d'esfòrces importants dins lo malon, Séjourné aviá previst de la daissar liure de se dilatar a partir del centre del pont. Mai l'adjudicatari del taulièr causiguèt de lo far pausar sus de pendulas oscillantas.
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Paul Séjourné, Grandes voûtes, tome1, Imprimerie Vve Tardy, Bourges, 1913-1916
- ↑ (fr)Bernard Marrey, Les ponts modernes. 18en-19en siècles, p. 287-288, Picard éditeur, Paris, 1990 ISBN: 2-7084-0401-6
