Vejatz lo contengut

PVC

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Lo policlorur de vinil o chlorur de polivinil es un polimèr termoplastic de granda consomacion, amòrf o un pauc cristallin, conegut subretot jol sigle PVC (de l'anglés polyvinyl chloride). Es compausat de doas matèrias premièras: 57 % de sal e 43 % de petròli. Lo PVC es la sola matèria plastica d’usatge corrent constituís per mai de 50 % de matèrias primièra d’origina minerala existent a profusion dins la natura[1].

Formula moleculària

[modificar | Modificar lo còdi]

De formula , es obtengut per polimerizacion radicalària del monomèr clorur de vinil, . Lo PVC es un material organic.

Istoric

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo policlorur de vinil foguèt descobèrt par accident a doas occasions pendent lo sègle XIX, d'en primièr en 1835 per Henri Victor Regnault e en 1872 per Eugen Baumann. Dins aqueles casses, lo polimèr es aparegut coma un solide blanc dins de botelhas de clorur de vinil aprèp exposicion a la lutz solar. Al començament del sègle XX, los quimistas russes Ivan Ostromislensky e Fritz Klatte ensagèron d'utilizar lo PVC dins de produches comercials, mas lors esfòrts capitèron pas a causa de las dificultats de transformacion del polymèr. En 1926, Waldo Semon, en collaboracion amb la societat B.F. Goodrich, desvelopèron un metòde de plastificacion del PVC en lo mesclant amb d'aponds. Aquò lo faguèt mai flexible e mai aisit de fabricar, començament del succès comercial del PVC.

Sintèsi

[modificar | Modificar lo còdi]

Sa polimerizacion es iniciada per de radicals.

Istoricament lo monomèr de clorur de vinil (C H2=CHCl) foguèt produtz per reaccion de l'etilèn amb de clòr gasós. Ara, s'agís d'una reaccion oposant l'etilèn amb l'Acid cloridric, en preséncia d'oxigèn, qu'es subretot utilizada. Lo produch intermediari, lo dicloroetan se transforma en clorur de vinil jos l'efècte de la calor.
Lo PVC es insoluble dins son monomèr.

Igièna e securitat

[modificar | Modificar lo còdi]
còdi d'identificacion de la resina PVC.

Lo PVC es un produch estable que se descompausa pas (la polimerizacion del CVM en PVC es irreversibla) e un objècte en PVC emana pas d'esperel cap de produch, nociu o non, de sa formula; mimai de CVM , mimai de produch secondari. Lo PVC permet l'utilizacion del clòr. Aquel polimèr se presenta jos forma d'una polvera blanca qu'es pas classada dangierosa per la reglementacion europèa. Atal receptèt d'agrements per las applicacions alimentàrias o medicalas.

Lo PVC foguèt criticat perque foguèt sospechat de contribuir:

  • a las pluèjas acidas
Los analisis de l'aciditat atmosferica en Euròpa mostrèron lo contrari e lo PVC seriá pas responsable de las pluèjas acidas[2].
La combuscion de PVC dins un fuòc produtz pas mai de dioxinas que la combuscion de fusta.[3].
  • als càncers
Lo PVC es pas cancerogen. Lo C.I.R.C[4] classa lo polimèr dins lo grop 3 : "L'agent (la mescla e las circonstanças d'exposicion) pòt pas èsset classificat quant a sa cancerogenicitat per l'òme."

Plastificacion e risc toxic

[modificar | Modificar lo còdi]

S'apond fòrça sovent al PVC de plastificants per melhorar de caracteristicas (soplessa, alongament a la rompadura, resisténcia al freg e tusts, eca.).

Lo PVC sople (plastificat) representa prèp de 30 % de la consomacion de PVC.

Los plastificants utilizats pòdon èsser toxics ftalats. Dins lo temps, pòdon migrar e se pausar en surperfícia dels objèctes soples en PVC.

D'autres plastificants son autorizats, dins la familha dels adipats o dels òlis vegetals (par exemple l'òli de sòja). Permeton depuèi ans la fabricacion del film etirable alimentari. Pasmens, al contacte dels còs grasses dels aliments, qualques plastificants idrofòbs migran dins la noirritura.

Transformacion

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo PVC es mai sovent mes en forma per des procediments de contunh (extrusion, enduccion). L'extrusion es utilizada sobretot per la fabricacion dels profilats de las fenèstras e de tudèls de PVC. L'injeccion es mens utilizada a causa dels riscs de l'enancion d'acid cloridric, mas fòrça articles son pasmens produtz industrialament: tudèls, equipaments électrics…

Per assemblar diferentas pèças en PVC, los metòdes mai sovent utilizadas son lo empegatge e diferentas tecnicas de Sòudadura plastica coma lo termosòudatge.

Formas comercialas

[modificar | Modificar lo còdi]
PVC sople.

Existís fòrça utilizacions de PVC dins l'industria jos tres tipes de PVC.

  • Lo PVC rigid, dels tudèls, a un aspècte lisc. Aquels tudèls son tanben utilizats dins la fabricacion d'armas de grandor natura. Los tudèls representan mai de 40 % de la consomacion de PVC. Se fabrica de cartas « format carta de credit » (carte de membre, fidelitat, reduccion, client, eca.). Pòdon tanben èsser de PET.
  • Lo PVC sople, que cobrís qualques pèças coma margues de pinças, a un aspècte brilhant. Se pòt tanben l'encontrar dins de revestiments de sol e dins de tipes de plafons.
  • Los filmes de PVC plastificat (comercializat en bobinas) utilizat (coma filme adesiu) coma laminacion o pel marcatge publicitari, o (coma filme etirable) coma embalatge.

Incineracion

[modificar | Modificar lo còdi]

Brutlar lo policlorur de vinil emana sobretot d'acid cloridric en preséncia de la vapor d'aiga contenguda dins l'aire. Ara, totas las usinas d'incineracion de bordilhas omologadas son equipadas de filtres antiacids, perque i a de clorurs dins fòrça descais. En mai, la combustion de PVC genèra de dioxinas e furanas en quantitat variabla seguent las condicions de combustion.

Per reconeisser lo PVC, cal l'expausar a una flama. Se ven verda, s'agís de PVC. Las fums pican los uèlhs (emanacion d'acid cloridric HCl) e la flama s'atuda d'esperela.

Reciclatge

[modificar | Modificar lo còdi]

Abans los ans 2000, lo PVC èra percebut coma un material non reciclable, destinat a la descarga o a èsser incinerat. En 2000, l’Industria du PVC en Euròpa decidiguèt de lançar Vinyl2010 per tòca principala d'establir de filièras de collècta e de reciclatge adaptadas. L’engatjament volontari Vinyl2010[5] (2000-2010) permetèt de reciclar 260 000 t de PVC per an aprèp consomacion[6], al luòc de las 200 000 t prevista d'en primièr.

La creacion de l’initiativa Recovinyl[7] e lo desvelopament del procediments de reciclatge coma Vinyloop[8] e Texyloop[9] permetèron d’aténher l'objectiu. Le procediemnt Vinyloop[10] es un metòde de reciclatge mecanic que permet de reciclar lo PVC jos forma de descais composits. Aquel difèra del procediment mai utilizat de tissatge.

L’Industria europèa del PVC decidiguèt de contunhar un novèl engatjament volontari, VinylPlus, per capitar los objectius europèus 2020. Aquel còp, visa a reciclar 800 000 t de PVC cada fins 2020[11].

Notas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. ↑ (fr)Jean DUMONT et Jean GUIGNARD, Le PVC et ses applications, pp19, Édition Nathan, 1996
  2. ↑ (fr)Jean DUMONT et Jean GUIGNARD, Le PVC et ses applications, p72, Édition Nathan, 1996
  3. ↑ (fr)Le PVC en questions, redigit par un Grop de trabalh compausat de representants d'organizacions sindicalas, d'associacions de consomators, d'associacions de protection de l'environament, de sindicats professionals regropant los productors e dels transformators de PVC, p26-28, 1998
  4. ↑ (fr)CSST - Service du répertoire toxicologique - lien
  5. ↑ (fr)Vinyl2010
  6. ↑ (fr)reciclatge PVC en Euròpa
  7. ↑ (fr)[1]
  8. ↑ Dr Charles E. Wilkes, Dr James W. Summers, Dr Charles Anthony Daniels, PVC handbook, p673, Editions Carl Hanser Verlag, 2005
  9. ↑ Stuart Patrick, Practical guide to polyvinyl chloride, p136, Rapra Technology Limited, 2005
  10. ↑ TNO, Chemical Recycling of Plastics Waste (PVC and Other Resins), p37, 1999
  11. ↑ (fr)plastiques-caoutchoucs.com


Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=PVC&oldid=2344243 »