Pèire Raimon de Tolosa

Pèire Raimon de Tolosa
	; Representacion miniatura de Peire Raimon de Tolosa. BnF ms. 12473 fol. 68v
Nom	(pro) Peire Raimon de Tolosa
Biografia
Naissença	sègle XII ; Tolosa
Mòrt	sègle XIII ; Pàmias
Donadas personalas
Activitat
Camp de trabalh	Cultura occitana
Ocupacion	Trobador e Joglar
Activitat	1180–1225, 1221, 1220
Genre	Canso, Planh e ermetisme
Movement	Poesia trobadoresca

Pèire Raimon de Tolosa (o Toloza en occitan ancian; fl. 1180–1220)^{[N 1]}, èra un trobador de la borgesiá tolosana. Es diversement escaissat lo Vièlh (oc ancian: lo Viellz) e lo Gròs, malgrat que d'unes pensen que fan referéncia a doas personas diferentas^{[N 1]}. D'un autre costat, Lo Vièlh poiriá far referéncia a son apertenéncia a una primièra generacion de trobadors^{[N 2]}. Dètz e uèch dels poèmas de Peire Raimon subrevivon, dont una cançon amb una melodia^{[N 1]}.

Biografia

Lo nom de Pèire Raimon (escrich jos la forma latina Petrus Raimundus) es estat consignat dins dos documents de Tolosa, que son respectivament de 1182 e de 1214^{[N 1]}. Segon sa vida, se faguèt joglar e se n'anèt a la cort d'Anfós II d'Aragon, que li faguèt granda onor^{[N 2]}. L'òbra mai anciana e datada d'en Pèire Raimon es un planh que foguèt escrich aprèp la mòrt d'Enric lo rei jove en 1183^{[N 1]}. Segon sa vida, Pèire passèt "longtemps" a la cort d'Anfós, de Guilhèm VIII de Montpelhièr e d'un certan "comte Raimon", çò que poiriá far referéncia siá a Raimon V de Tolosa, siá, mai probablament, a Raimon VI^{[N 1]}^{[N 2]}. Passèt tanben pro de temps dins la peninsula italiana, en Lombardia e en Piemont), dins las corts de Tomàs Ièr de Savòia, Guilhèm de Malaspina, e Azzo VI d'Este^{[N 1]}. La filha d'Azzo, Beatritz, foguèt la destinatària d'un dels poèmas de Pèire^{[N 1]}. Mai tard Pèire se maridèt e amb sa femna visquèron a Pàmias ont se moriguèt^{[N 2]}.

Segon lo Tresaur dau Felibritge, "Cesar de Nòstra Dama pretend ... qu'aviá escrich un tractat contra l'error dels arians"^[1].

Pèire foguèt un cantaire e compositor reputat de cançons. Son òbra se caracteriza per de tèmas de la natura. Son estil èra ermetic/clus. Imitèt los trobadors que l'avián precedit coma Cadenet e Arnaut Danièl e es a son torn imitat per Bertran de Bòrn, sustot dins son utilizacion de l'imatjariá naturala. Bertran es anat fins a copiar quasi una estròfa entièra del "No.m puesc sofrir d'una leu chanso faire" de Pèire. Dins "Us noels pessamens", Pèire anticipa lo poèta toscan Dante Alighieri^{[N 3]}. Pèire se planh d'una mèstra que li a primièr fach signe, puèi a romput sa promessa quand ditz:

Que qui non a vezat aver

gran be, plus leu pot sostener

afan que tal es rics e bos;

que.l maltrag l'es plus angoyssos,

quan li soven benanansa.^{[N 4]}

La sola melodia subreviventa de Pèire es florida coma la de Cadenet e mens melismatica que la de Danièl.^{[N 5]} Son estil utiliza un nombre inabitualament naut de grands intervals, e mai de tritons. Lo poèma amb la melodia es bastit sus una metafòra innovanta:

Atressi cum la candela^{[N 6]}

que si meteissa destrui

per far clartat ad autrui,

chant, on plus trac gren martire,

per plazer de l'autra gen.^{[N 7]}

Nòtas e referéncias

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 et ^1,7 Aubrey, 17.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 et ^2,3 Egan, 77.
↑ Lewent, 106. The passage in Dante being referred to is Inferno, V, 121 ff.
↑ Lewent, 106: "For he who is not accustomed to have much luck, is more capable of suffering misery than one who is noble and high in rank; for misfortune grieves the latter more if he remembers (former) good fortune."
↑ Aubrey, 225 and 268.
↑ Also commonly Atressi com la chandella.
↑ Gouiran, 88: "Like the candle which destroys itself in order to give light to others, I sing, at the worst of my torture, for the pleasure of others."

Referéncias

↑ https://www.lexilogos.com/provencal/felibrige.php?q=Arian

Bibliografia

Anglade, Joseph. Poésies du troubadour Peire Raimon de Toulouse. 1920.
Aubrey, Elizabeth. The Music of the Troubadours. Indiana University Press, 1996. ISBN: 0-253-21389-4.
Egan, Margarita, ed. and trans. The Vidas of the Troubadours. New York: Garland, 1984. ISBN: 0-8240-9437-9.
Gouiran, Gérard. "The Classical Period: from Raimbaut d'Aurenga to Arnaut Daniel." The Troubadours: An Introduction. Simon Gaunt and Sarah Kay, edd. Cambridge: Cambridge University Press, 1999. ISBN: 0-521-57473-0.
Kastner, L. E. "Notes on the Poems of Bertran de Born." The Modern Language Review, 31:1 (Jan., 1936), pp. 20–33.
Lewent, Kurt. "Old Provençal Miscellany: 1. Troubadours as Precursors of Dante." The Modern Language Review, 38:2 (Apr., 1943), pp. 106–116.

Veire tanben

Lista de trobadors e trobairises

Portal de las biografias

Portal de l'Edat Mejana

Portal del trobar e dels trobadors

Portal de Lengadòc

Wikidata: Q1215486
Multimedia: Peire Raimon de Tolosa

[Aubrey17-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 et ^1,7 Aubrey, 17.

[Egan-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 et ^2,3 Egan, 77.

[4] Lewent, 106. The passage in Dante being referred to is Inferno, V, 121 ff.

[5] Lewent, 106: "For he who is not accustomed to have much luck, is more capable of suffering misery than one who is noble and high in rank; for misfortune grieves the latter more if he remembers (former) good fortune."

[6] Aubrey, 225 and 268.

[7] Also commonly Atressi com la chandella.

[8] Gouiran, 88: "Like the candle which destroys itself in order to give light to others, I sing, at the worst of my torture, for the pleasure of others."

[3] ttps://www.lexilogos.com/provencal/felibrige.php?q=Arian

[N 1]

[N 2]

[1]

[N 3]

[N 4]

[N 5]

[N 6]

[N 7]