Ostau de vila de Tolon
L'ancian ostau de vila de Tolon, en 
Provença, sieguèt bastit au començament dau sègle XVII sus l'ancian pòrt de Tolon e avalit amb eu per lei bonbardaments de la Segonda Guèrra Mondiala en 1944. Sa pòrta èra costejada per lei famós Atlantas de Pèire Puget. Aquestèi dòs esculturas siègueron recampadas dei rueinas e restauradas per èstre inclusas dins lo novèu bastiment que fa fonccion de sala d'onor de la Mairia de Tolon.
Lo pòrt de Tolon monte s'èra bastit l'ostau de vila en 1610, èra estat creat per iniciativa d'Enric III de Navarra e IV de França (òrdre donat ai Sindics de la vila en 1606). La mar, alara, arribava au nivèu de l'ancian Castèu de la Mar e de son Portal de la Mar (seriá avalit an aquèu moment e sei peiras emplegadas de nòu dins la bastisson de l'Ostau de Vila). Aquèu Ostau de Vila sieguèt completat en 1639 e fin finala leis Atlantas de Puget li siegueron porgits en 1656.
Lo novela dralha creada sieguèt nomada Cai dau Pòrt e son tròç davant l'Ostau de Vila prenguèt lo nom de Plaça de la Mar. Tròp estrecha, sieguèt enlargida en 1728.
La naissença de la IIIena Republica li seriá estada anonciada e celebrada per lo cònsol de Tolon amb un discours bilingue francés-provençau[1]
Un dei grands moments de son istòria sieguèt la recepcion organizada per lei marins rus en 1893 ; lo cais dau pòrt civil sieguèt, per aquesta rason, batejat Cai de Cronstadt en 1895 e la Plaça de la Mar venguèt Plaça de l'Ostau de Vila (Hotel de Ville). Après la Segonda Guèrra Mondiala, se tornèt batejar en Cai de Stalingrad, nom remplaçat despuei per tornar a Cai de Cronstadt.
E defòra deis Atlantas, quauquèis autrei tròç son conservats dins lo Musèu dei Amics dau Vielh Tolon la Vila.
Galeria[modificar | Modificar lo còdi]
-
Ostau de Vila au sègle XVIII -
Ostau de vila en 1913 a l'escasença de la visita dau president Raymond Poincaré -
Restes de la partida superiora de la pòrta d'entrada, Musèu deis Amics dau vielh Tolon. -
Leis Atlantas dins son bastiment actuau
Fònts[modificar | Modificar lo còdi]
- Masse, Daniel. Toulon pas à pas. Barcelona : Horvath, 1993.
- Maushart, Evelyne. Toulon sous la IIIe République 1870-1940. Saint-Avertin : Sutton, 2012.
Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Maishart, op. cit.