Ofensiva dei Cent Jorns
L’Ofensiva dei Cent Jorns designa un ensemble d'operacions ofensivas menadas per leis Aliats durant la Premiera Guèrra Mondiala sus lo frònt de l'Oèst entre lo 8 d'aost e lo 11 de novembre de 1918. Opausèt 4,5 milions de soudats de l'Entenduda (2,5 milions de Francés, 1,9 milions de soudats de l'Empèri Britanic, 1,9 milions d'Estatsunidencs[1] e 200 000 Bèlgas) comandants per Ferdinand Foch a 3,6 milions d'Alemands dirigits per Erich Ludendorff.
A aquel estadi de la guèrra, lei tropas aliadas avián plusors avantatges importants. Premier, dispausavan d'una superioritat numerica clara que foguèt renforçada per l'aumentacion regulara dau volum dau còrs expedicionari estatsunidenc. En parallèl, la octrina ofensiva deis Aliats, basada sus la mobilitat (carris, artilhariá pus mobila, usatge dau camion per lo transpòrt dei tropas e de la logistica), èra venguda superiora ai tacticas defensivas alemandas. La logistica alemanda, encara fondada sus l'utilizacion dau camin de fèrre, facilitava tanben l'observacion e l'interpretacion dei movements alemands. Enfin, leis Aliats organizavan desenant d'atacas limitadas còntra d'objectius locaus. Aquò permetiá d'entraïnar lei tropas a l'assaut previst e de redurre lei pèrdas.
A partir dau 8 d'aost, leis Alemands enregistrèron donc de desfachas sus la màger part dau frònt. Permetèron pas ais Aliats d'anientar lo dispositiu enemic mai leis armadas alemandas deguèron pauc a pauc se retirar vèrs l'èst e abandonar la quasi totalitat dei territòris francés conquistats en 1914. Un quart de Belgica foguèt tanben liberat per leis Aliats. Dau 8 d'aost au 14 de setembre, leis Aliats reconquistèron la màger part de Picardia e avancèron vèrs la linha Hindenburg, linha defensiva principala deis Alemands en França. Puei, menèron doas ofensivas còntra la linha Hindenburg (26 de setembre - 30 d'octòbre) e entre Mòsa e Argonne (|29 de setembre - 30 d'octòbre). A la fin d'octòbre, lei frontieras alemandas èran menaçadas per l'intrada deis Aliats en Àustria-Ongria e per l'afondrament de la linha Hindenburg. En consequéncia, leis Alemands demandèron un armistici que foguèt signat lo 11 de novembre de 1918. Aquò marca la fin de la Premiera Guèrra Mondiala.
La represa d'un combat mobil entraïnèt de pèrdas importantas dins lei dos camps[2]. L'Entenduda perdiguèt ansin 1,1 milions de tuats, bleçats e presoniers (531 000 Francés, 411 000 soudats de l'Empèri Britanic e 127 000 Estatsunidencs) e leis Alemands 1,3 milions. Au nivèu militar, aquelei combats demonstrèron l'interès dau carri de combat sus lo prat batalhier modèrne.
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Aquò es l'efectiu dau còrs expedicionari estatsunidenc a la fin de la guèrra. Au començament de l'ofensiva, èra mens nombrós.
- ↑ D'efiech, se la consciéncia collectiva dei soudats de la Premiera Guèrra Mondiala foguèt marcada per la guèrra de trencadas, lei doas fasas pus saunosas dau conflicte foguèron lei dos periòdes de guèrra mobila de 1914 e 1918.