Madness
Madness (folia) es un grop rock ska e pop britanic originari de Londres (Anglatèrra). Es justament la popularitat de Madness que faguèt descobrir lo ska al public al començament de las annadas 1980. La marca de fabrica sonòra de Madness es lo nutty sound, una mena de pop-ska a l'encòp festiva e melodica, plan accessibla.
Es en 1976 que Mike « Barso » Barson , Chris « Chrissy Boy » Foreman, Lee « Kix » Thompson e Chas Smash (de son nom vertadièr Cathal Smyth), forman un grop de ska apelat The Invaders.
En genièr de 1979, amb l'arribada de Graham « Suggs » McPherson, Mark Bedford e Dan Woodgate, prenon per nom Madness, en omenatge a una cançon de 1961 del cantaire jamaican de reggae e de ska Prince Buster, 'Madness (Is Gladness)'.
Lor primièr single, The Prince, es tanben un omenatge a Prince Buster.
Puèi en 1979 Madness enregistra una autra represa de Prince Buster, un títol situat en fàcia B del 45 torns Al Capone de l'artista jamaïcan : One Step Beyond.
Aquel tròç One Step Beyond serà una de las mai gròssas capitadas de l'annada 1980, e es benlèu uèi encara lo títol mai emblematic de la discografia de Madness. Es aital que lo ska es estat popularizat, e aguèt al començament de las annadas 1980 un impacte cultural enòrme, per exemple, en França, la benda son del filme de 1980 Inspecteur la Bavure de Claude Zidi (ambe Coluche e Gérard Depardieu) es un tèma ska clarament inspirat de One step beyond.
Fin 1982 sortís l'album The rise and fall. Aquel album, de mai en mai pop e de mens en mens ska, es tornarmai una plan gròssa capitada populara, ambe entre autres lo tube de 1983, Our house, autra cançon emblematica de Madness.
Fin 1983, Mike Barson daissa lo grop e partís viure a Amsterdam.
1986 marca una virada musicala per Madness ambe la sortida de l'album Mad Not Mad, un album plan pop que s'aluenha definitivament de las sonoritats festivas e ska de la debuta.
Lo grop se separa après aquel album, per se reformar dos ans mai tard, en 1988, amb Chris Foreman, Lee Thompson, Chas Smash e Suggs, ambe en mai Jerry Dammers (èx Specials, aus clavièrs), Simon Phillips (a la batariá), Bruce Thomas (a la bassa) e Steve Nieve (als clavièrs). The Madness enregistra dos singles, I Pronounce You e What's That?, e un album novèl titolat The Madness, sens resson.
Pauc de temps après, lo grop se pausa, puèi se torna formar episodicament a partir de 1992, quand sortiguèt una compilacion de lors melhoras cançons que la capitada relançèt l'interès per Madness.
Discografia
[modificar | Modificar lo còdi]- 1979 : One Step Beyond...
- 1980 : Absolutely
- 1981 : Seven
- 1982 : The Rise and Fall
- 1984 : Keep Moving
- 1985 : Mad Not Mad
- 1988 : The Madness
- 1999 : Wonderful
- 2005 : The Dangermen Sessions Vol. 1
- 2009 : The Liberty of Norton Folgate
- 2012 : Oui Oui Si Si Ja Ja Da Da
- 2016 : Can't Touch Us Now
Cançons mai conegudas
[modificar | Modificar lo còdi]- One Step Beyond (1980)
- My Girl (1980)
- Night boat to Cairo (1980)
- Baggy Trousers (1980)
- Grey day (1981)
- It must be love (1982)
- Cardiac arrest (1982)
- House of Fun (1982)
- Our house (1983)
- Wings of a dove (1983)
- The sun and the rain (1984)
- Michael Caine (1984)
- Yesterday’s men (1985)
- Shame and Scandal in the Family (2005, represa de Shawn Elliott)[1]