Loís Gròs

Loís Gròs (en francés: Louis Gros; Fontvièlha, 28 d'octobre de 1873 - Avinhon, 27 de novembre de 1963) foguèt un foncionari, òme politic e resistent occitan que foguèt deputat de 1924 a 1935 e de 1944 a 1945 e mai Senador de Vauclusa de 1935 a 1940.

Biografia

Loís Gròs comencèt a trabalhar primièr coma oficièr mecanician dins la Marina marchande. Aprèp la creacion del ministèri del Trabalh, en 1906, dintrèt dins l'administracion. Foguèt inspector del trabalh, puèi, a partir de 1913, inspector divisionari, dins lo departament de Vauclusa. Dempuèi 1914, creèt un dels primièrs oficis departamentals de placement, que ne venguèt director, e a l'encòp mantuna cooperativa de consomacion, gropadas dins una Federacion que n'èra lo president.

Acabèt sa carrièra administrativa en 1924 e abandonèt totas sas foncions. Membre de la SFIO, e raportaire general de son grop d'estudis socials, Loís Gròs foguèt elegit deputat sus una lista de Cartèl d'esquèrras. Venguèt puèi secretari de la commission del Trabalh, vicepresident del grop parlamentari suls mutilats del trabalh, e, en 1927, raportaire de la lei suls accidents del trabalh.

Quand foguèt elegit cònsol d'Avinhon en mai de 1925, demissionèt tre lo mes de julh, suite aux revers enregistrés par la SFIO a las eleccions cantonalas, tenues entre-temps, bien qu'il ne fût pas quitament candidat.

Elegit tornarmai deputat en 1928, se presentèt, en octobre d'aquela annada, a las eleccions cantonalas e ne sortiguèt conselhièr general. L'an seguent, capitanejava la lista SFIO a las eleccions municipalas a Avinhon, que foguèt elegida entièrament. Venguèt lo cònsol de la vila, foncion que servèt fins a 1940. Loís Gròs metèt en plaça un socialisme municipal, amb, per exemple, la creacion d'un ofici d'abitations bon mercat, la crompa del preventòri de Porcairòlas, l'aménagement de la Borsa del trabalh, la construccion d'un grop escolar, d'installacions contra los aigats (consolidacion dels barris, creacion d'una estacion de pompatge), d'una fabrica d'incineracion de las escobilhas dels ostals. Tanben faguèt restaurar l'ostal de la comuna. Encara en 1929, faguèt del Réveil vauclusien "l'organ del socialisme e dels interèsses del departament de Vauclusa".

Popular dins lo mitan rural, pas tant per encausa de sas idèas socialistas (los pageses de la region son aisés) mas puslèu gràcias a sas competéncias de gestionari, foguèt relegit députat en 1932, e capitèt de ganhar tres mila vòtes de mai respècte a las eleccions precadentas. En 1935, abandonèt la Cambra dels deputats, quand foguèt elegit al Senat, aprèp dos ensages infructuoses (en 1920 e 1927). Venguèt secretari d'aquela assemblada.

Lo 10 de julh de 1940, Loís Gròs vòte contra los plens poders a Philippe Pétain. Lo 5 de novembre de 1940, lo regim de Vichèi anullèt son mandat, e mai dissolguèt la municipalitat d'Avinhon. Gròs se n'anèt en Suïssa ont participèt a la Resisténcia.

En 1944-1945, participèt a l'Assemblada consultativa provisòria e presidiguèt lo comitat de Liberacion d'Avinhon. Mai tard, quand faguèt sos setanta-dos ans, decidiguèt de se retirar de la vida politica. S'installèt al campèstre e s'avodèt a far de recercas arqueologicas.

Guerdons

Cavalièr de la Legion d'onor