Lista d'organizacions de l'activisme pedofile

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Las organizacions de l'activisme pedofile son aquelas associacions creadas a l'entorn del movement activista pedofile amb l'objectiu d'informar la societat sus la pedofilia, promòure l'investigacion objectiva sus la sexualitat infantil e lo debat amb la fin d'obténer l'acceptation sociala de la pedofilia e la descriminalisacion de las relacions sexualas consentidas entre adults e mendres.[1][2][3]

Organizacions per païses[modificar | Modificar lo còdi]

Alemanha[modificar | Modificar lo còdi]

  • Aktion Freis Leben (AFL)[4]. Extinguida?
  • Arbeitskreis Päderastie-Pädophilie (AKP). Activa a l'inici dels ans 1980[5].
  • Deutsche Studien und Arbeitsgemeinschaft Pädophilie (DSAP). En actiu entre la fin dels ans 1970 e inici dels 1980[4].
  • Fach und Selbsthilfegruppe Paedophilie[4]. Extinguida?
  • Indiannekomune. Autonomenada "comuna de liberacion dels enfants", foguèt fòrça activa entre la fin dels ans 1970 e la fin dels ans 1980. Segon qualques autors, en l'actualitat poirián demorar qualques gròps locals en actiu[5].
  • Kinderfrühling. Nascuda de la dissolucion de DSAP[6].
  • Pädoguppe, Rat und Tat-Zentrum[4]. Extinguida?
  • Krumme 13 (K13). 1993-2003[7][8]. Après la siá dissolucion, lo sieu cap, Dieter Gieseking, decidiguèt manténer dobèrt lo luòc web de l'associacion, K13-Online, actiu fins a l'actualitat.

Australia[modificar | Modificar lo còdi]

  • Australian Man/Boy Love Association (AMBLA)[4].
  • Australian Paedophile Support Group (APSG). Fondada en 1980 o 1983 segon autras fonts. Après èsser desarticulada a causa d'una infiltracion policèra, los sieus membres se van regropar en Boy Lovers and Zucchini Eaters (BLAZE), que foguèt rapidament dissolgut per la polícia[9].

Belgica[modificar | Modificar lo còdi]

  • Dokumentatieidients Pedofilie (DSAP)[5]. Extinguida?
  • Centre de Recherche et d'Information sur l'Enfance et la Sexualité (CRIES). 1982-1986. Fundate per Philippe Charpentier. Publiquèt la revista L'Espoir[10].
  • Fach Und Selbsthilfegruppe. Fondada a l'inici del decènni de 1990[5]. Extinguida?
  • Stiekum[5]. Extinguida.
  • Studiegroep Pedofilie[5]. Extinguida.

Dinamarca[modificar | Modificar lo còdi]

  • Association Pedophilic Danese (DPA). 1985-2004. Foguèt una de las associacions pedofiles mai importantas e nombrosas d'Euròpa. Après la siá su dissolucion, un grop d'exmembres decidiguèt manténer dobèrt lo luòc web de l'associacion, accessible fins a l'actualitat[5][11]. Extinguida.

Estat francés[modificar | Modificar lo còdi]

  • Groupe de Recherche pour une Enfance Différente (GRED). 1979-1987. Publiquèt lo bulletin Le Petit Gredin[5].

Estats Units[modificar | Modificar lo còdi]

Itàlia[modificar | Modificar lo còdi]

  • Gruppo P. Fondat en 1989 per Francesco Vallini, redactor del revista gay Babilonia. Malgrat l'estatus legal de l'associacion, Vallini passèt tres ans dins empresonat, jos l'acusacion d'association criminal[14]. Publiquèt lo bulletin Corriere del pedofili[15]. Extinguida.

Norvègia[modificar | Modificar lo còdi]

  • Norwegian Pedophile Group (NAFP). Arribèt a èsser inscricha en la federacion nacionala d'associacions omosexualas. Après èsser expulsada passèt a la clandestinitat[5].

Païses Basses[modificar | Modificar lo còdi]

  • Enclave Kring. Fondada als ans 1950 pel psicolog Frits Bernard[16]. Considerada la primièra associacion de l'activisme pedofile, consacrada a l'estudi scientific de la pedofilia. Extinguida.
  • International Pedophile and Child Emancipation (IPCE). Fondada a l'inici dels ans 1990. Lo sièu lòc web amassa de nombroses trabalhs academics sus la pedofilia[13]. Activa.
  • Martijn. 1982-2012. Foguèt l'associacion pedofile mai importanta d'Euròpa e la mai nombrosa del mond après NAMBLA. Malgrat que las siás activitats se mantenguèron totjorn dins la legalitat en vigor, en 2012 foguèt illegalizada pels tribunals neerlandess, los qu'adusiguèron que "[las] activitats e las idèas de l'associacion son contràrias a l'òrdre public e la morala"[17]. Publiquèt lo bulletin OK Magazine[18].

Quebec[modificar | Modificar lo còdi]

  • Coalition Pédophile Quebecois[4].

Reialme Unit[modificar | Modificar lo còdi]

Soïssa[modificar | Modificar lo còdi]

  • Schweizerische Arbeitsgemeinschaft Pädophile (SAP)[5]. Extinguida.

Subgròps[modificar | Modificar lo còdi]

Alemanha[modificar | Modificar lo còdi]

  • AG-Pädo. Gruppo de appoio fundate in 1991 intra le association gay Arbeitsgruppe des Bundesverbandes Homosexualität (BVH). Depost le dissolution de BVH in 1997 illo deveniva parte de Arbeitsgemeinschaft Humane Sexualität (AHS)[21][4]. En actiu.

Belgica[modificar | Modificar lo còdi]

  • Groupe d'Étude sur la Pédophilie. Gròp d'estudi de l'associacion gay Infor Homosexualitaté. En 1982 se transformèt en CRIES[22].

Païses Basses[modificar | Modificar lo còdi]

Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Riegel, David. Understanding loved boys and boylovers. Philadelphia: SafeHaven Foundation Press, 2000.
  2. De Young, Mary. "The indignant page: techniques of neutralization in the publications of pedophile organizations" (en anglés). Child Abuse & Neglect, Vol. IV, num. 12, 1988, pp. 583-591.
  3. Sandfort, Theo; Brongersma, Edward; Alex, Van Naerssen. Male Intergenerational Intimacy: Historical, Socio-Psychological, and Legal Perspectives (in anglese). Londres/Naua Yòrk: Haworth Press, 1991. ISBN 9780918393784.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 et 4,09 Fonseca, Suheyla. "Um olhar crítico sobre o ativismo pedófilo" (en portugués). Revista da Faculdade de Direito de Campos, num. 10 (junh 2007).
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 et 5,12 Santiago, Pablo. "Colectivos a favor de la pedofilia". A: Alicia en el lado oscuro (en espanhol). Madrid: Imagine, 2004, pp. 387-391. ISBN 84-95882-46-9.
  6. Duraz, Serge. "En Allemagne" (en francés). Le Petit Gredin, GRED, num. 3 (estiu 1983). (DSAP)
  7. « SEXUALITÄT: Unter der Gürtellinie » (en aleman), Der Spiegel (2001-12-3).
  8. "Pädophile wollen mit Vereinsgründung noch warten" (in germano). Die Welt, 03-02-2002.
  9. Organised Criminal Paedophile Activity (en angles). 3.9 a 3.13. Parliamentary Joint Committee on the National Crime, Parlament australian, 1995.
  10. "Les réseaux pédo-criminels en Belgique avant l’affaire Dutroux" (en francés), Françoise Van De Moortel.
  11. Sex offenders without Borders (en anglés), Save the Children, 2009.
  12. Jenkins, Philip. Decade of Nightmares: The End of the Sixties And the Making of Eighties America (en anglés). Oxford: Oxford University Press, 2006, p. 124. ISBN 0195178661.
  13. 13,0 et 13,1 Documentos sobre pornografía infantil en internet (en espanhol), Instituto Interamericano del Niño, la Niña y Adolescentes.
  14. Andriette, Bill. "Human Rights Wrongs" (en anglés). The Guide, julhet 1998.
  15. "Il " gruppo P " reclutava i bambini" (en italian). Corriere della Sera, 1993-07-15.
  16. Bernard, Frits; Brongersma, Edward; Sengers, Wijnand; Eeten, Peter; Haagsma, Ids. Sex met kinderen (en neerlandés). La Haye: NVSH, 1972.
  17. Rechter verbiedt pedoclub Martijn (en neerlandés). Volkskrant.nl, 2012-6-27.
  18. Bernard, Frits. The Dutch Paedophile Emancipation Movement (en anglés). Paidika: The Journal of Paedophilia, Vol. I, num. 2, (tardor 1987), pp. 35-45.
  19. Error en títol o url.
  20. O'Carroll, Tom. "The Beginnings of Radical Paedophilia in Britain". En: Paedophilia: The Radical Case (en anglés). Londres: Peter Owen, 1980. ISBN 0720605466.
  21. Bundschuh, Claudia: Pädosexualität (in germano). Opladen: Leske + Budrich, 2001. ISBN 3-8100-2930-0
  22. "Six ans d'existence". L'Espoir, CRIES, num. 21, 1986. (en francés)

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]