Lavariá de la carrièra de l'Agulhariá
Origina del projècte[modificar | Modificar lo còdi]
Alara que l'anciana SEO (Societat d'Estudis Occitan) cambièt de nom en 1945 per devenir l'actuala IEO (Instut d'Estudis Occitan), un bolh creatiu de pus en pus grand al sen de l'organisacion creèt rapidament lo besonh d'una diversificacion de sos revenguts que se basavan cap a aqueste moment mai que mai suls fons financiaris de son cofondator Ismaël Girard. Es alara qu'inspirat per sas accions en çò d'una lavariá de Tolosa que li venguèt lèu-lèu l'idèa de dobrir una lavariá tenguda a 100% per l'IEO d'aqueste temps.
Concretisacion, inauguracion e fracàs del projècte[modificar | Modificar lo còdi]
En qualquas setmanas, lo projècte pren fòrma a l'entorn de tres actors importants : D'en primièr Ismaël Girard, d'en segond Robèrt Lafont e d'en tresen Leon Còrdas. Los dos primièrs s'ocupavan de cercar de fons e lo tresen, alara en plena dificultat amb una grèva secariá en çò de sa vinha de Sira devenguèt tras que rapidament lo motor d'aqueste projècte. Çaquelà e qualquas meses aprèp sa doberturà, la lavariá se transformarà un fracàs total. En efièit, a causa de son marrit posicionament e amb dintrant en concurància dirècta amb una autra lavariá que s'installèt qualques passes pus luènh, los investiment dels tres actors venguèron rapidament a zèro (especialament per Leon Còrdas qu'avia investit una quantitat importanta d'argent e de temps dins aqueste projècte.