Hisham (califa omeia)

Pèça de monea dau rèine d'Hisham.

Hisham ibn Abd al-Malik (691, Damasc - 6 de febrier de 743, Damasc) es un califa omeia que reinèt dau 26 de genier de 724 au 6 de febrier de 743. Succediguèt a Yazid II (720-724) e foguèt remplaçat per Al-Walid II (743-744). Son rèine marquèt l'apogeu dau Califat Omeia, mas illustrèt tanben sas feblessas amb una multiplicacion de las revòutas e de tensions persistentas al sen de la societat musulmana.

Hisham venguèt califa après la mòrt de son fraire, lo califa Yazid II. Al començament de son rèine, lo Califat èra minat per plusors problemas internes (inegalitats fiscalas entre los musulmans, privilegis tròp importants de l'aristocracia militara arabia, tensions entre shiitas e sunitas, etc.) e externes (invasion de pòples nomadas, etc.). Per reglar los problemas internes, contunhèt las reformas fiscalas iniciaas per Umar II (717-720). La mai importanta foguèt la transformacion de l'impòst sus la proprietat terrenca (lo kharadj) que foguèt estachat a la terra e non al proprietari. Aqueu sistema perdurèt après la casuda dels Omeias e venguèt una basa de la fiscalitat musulmana medievala. Hisham creèt pereu una administracion dedicaa per definir e percebre aquel impòst.

Militarament, lo Califat agantèt son apogeu territòriau durant lo rèine. Pasmens, lo resultat de las operacions foguèt fòrça variable segon las regions. En Anatolia, los Omeias conquistèron Cesaraa de Cappadòcia en 727 e Charsianon en 730. Dins la peninsula Iberica, lo governator Abd Ar-Rahman organizèt d'incursions contra lo reiaume Franc, mas foguèt batut e tuat a Peitieus en 732. En Africa dau Nòrd, una insureccion kharijita capitèt d'ocupar la mager part de Magrèb en 739-740, mas foguèt anientaa per las fòrças dau governator d'Egipte en 742. En Mesopotamia, foguèron los shiitas que se revoutèron en 740, mas lo movement foguèt rapidament vencut. Enfin, en Asia Centrala, de combats durs opausèron los Arabis als Cazars e a plusors pòples turcs. Lo resultat foguèt pusleu a l'avantatge dels Omeias. Pasmens, las perdas foguèron importantas e las armaas dau Califat foguèron pas en mesura de destruire definitivament sos adversaris.

Ligams internes

• Califat Omeia.