Giovanni Boccaccio
| Joan Boccaci | |
|---|---|
 Gravadura de la cara de Bocaccio. | |
| Naissença | 1313 Florença, Itàlia |
| Mòrt | 21 de decembre de 1375 Certaldo o Florença |
| País d'origina |  Itàlia |
Joan Boccaci[1][2][3] (Giovanni Boccaccio en italian; Florença 1313 – Certaldo o Florença, 21 de decembre de 1375), foguèt un escrivan e umanista italian. Escriviá en latin e en italian. Es considerat, amb Dante e Petrarca, un dels paires de la literatura en italian. Son òbra mai coneguda es lo Decameron.
Biografia
[modificar | modificar lo còdi]
Filh illegitim d'un comerçant de Florença, Boccaccino da Chellino, e d'una femna umbla, Giovanna. Boccaccio, al luòc de seguir la carrièra comerciala de son paire, estudièt la literatura classica e la poesia a l'Universitat de Nàpols e frequentèt la cort cultivada e rafinada de Roberto d'Angion qu'èra amic personal de son paire. En 1340 deguèt tornar a Florença a causa de la quincanèla dels afars pairals. Entre 1346 e 1348 visquèt a Ravena e a Forlì, onte foguèt l'òste de Francés II Ordelaffi e dintrèt en relacion amb los poètas Nereo Morandi e Checco Miletto de Rossi.
En 1348 la pèsta negra toquèt Florença (episòdi istoric que se desvolopa lo “Decameron”) e l'an seguent la mòrt del paire s'ocupèt de çò que demorava del negòci familhar. En 1350 faguèt la coneissença de Petrarca que venguèt un grand amic.
Los darrièrs ans de sa vida estudièt a fons las òbras de Dante e comencèt a vida esperituala e religiosa.
Òbras
[modificar | modificar lo còdi]Òbras de jovença
[modificar | modificar lo còdi]- La caccia di Diana (1334-1335)
- Il Filostrato (1335)
- Teseida delle nozze d'Emilia (1339-1341)
- Comedia delle ninfe fiorentine (1339-1340)
- Amorosa visione (1341-1342)
- Elegia di Madonna Fiammetta (1343-1344)
- Ninfale fiesolano (1344-1346)
Òbras de la maturitat
[modificar | modificar lo còdi]Lo Decameron (1349-1351)
[modificar | modificar lo còdi]Per fin de fugir l’epidemia de Pèsta Negra que devasta la ciutat de Florença, dètz jovents (sèt femnas e tres òmes) se recaptan al campèstre pendent qualques jorns. Per s’espaçar, establisson per règla que cadun deurà contar cada jorn una istòria aprochant un tèma qu’aquel que serà estat nomenat rei (o reina) del jorn aurà causit.
Corbaccio (1354-1355)
[modificar | modificar lo còdi]Òbra misogina que son sostítol es Labirinto di amore.
