Personificacion
Una personificacion es una figura de retorica que consistís en balhar a d'èssers non-umans de caracteristicas umanas, de far d'els de creaturas que se compòrtan coma de personas.
Exemples[modificar | Modificar lo còdi]
Literatura[modificar | Modificar lo còdi]
Foguèt utilizada tre l'Antiquitat (Faulas d'Esòp) amb un fum de bèstias que parlan e se compòrtan coma d'umans. L'idèia foguèt represa en França amb La Fontaine que sas faulas foguèron reviradas en occitan.
Es une figura tanben plan utilizada en poesia.
Benda dessenhada[modificar | Modificar lo còdi]
La personificacion es tanben plan correnta dins las bendas dessenhadas (Babar...) e es mai que mai associada als genres fantastic, fantasia e sciéncia ficcion.
Relacion mab d'autras figuras de retorica[modificar | Modificar lo còdi]
La personificacion es vesina de la prosopopèia mas la prosopopèia s'aplica tanben als mòrts e als absents. De mai la prosopopèia es centrada sus un escambi dialogic amb lo narrator o lo locutor (uman) vist coma exterior al mond de l'entitat convocada e personificada.