Rogièr Barta : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
Patric SANS (discussion | contribucions)
Patric SANS (discussion | contribucions)
Linha 1 : Linha 1 :
'''Rogièr Barta''' (''Roger, Gaston Barthe'' per l'estat civil, nascut a Magalàs, dins [[Erau]] en [[1911]] e defuntat a [[Montpelhièr]] en [[1981]]) es un escrivan, ensagista e filològ occitan.
'''Rogièr Barta''' (''Roger, Gaston Barthe'' per l'estat civil, nascut a Magalàs, dins [[Erau]] en [[1911]] e defuntat a [[Montpelhièr]] en [[1981]]) es un escrivan, ensagista e filològ occitan.
==LaVida==
==La Vida==
Filh de n' [[Emili Barta]], òme de teatre e escrivan occitan plan famós a l'epòca, e demercé lo siu mitan familial, cultural e social, aguèt totas las oportunitats e facilitats (malgrat l'exili a [[París]]) per poder menar una accion occitana e occitanista tot lo long de la siá vida.
Filh de n' [[Emili Barta]], òme de teatre e escrivan occitan plan famós a l'epòca, e demercé lo siu mitan familial, cultural e social, aguèt totas las oportunitats e facilitats (malgrat l'exili a [[París]]) per poder menar una accion occitana e occitanista tot lo long de la siá vida.


Linha 9 : Linha 9 :


Autor del libre de poèmas [[La font perduda]] qu'escriguèt en [[catalan]] , editat a [[Barcelona]] en [[1934]], recampèt plan mai tard, en [[1979]], los sius escriches escampilhats en per moltas revistas e publicacions occitanas dins [[Pròsas de tota mena]], lo siu ''itinerari bartassièr''...
Autor del libre de poèmas [[La font perduda]] qu'escriguèt en [[catalan]] , editat a [[Barcelona]] en [[1934]], recampèt plan mai tard, en [[1979]], los sius escriches escampilhats en per moltas revistas e publicacions occitanas dins [[Pròsas de tota mena]], lo siu ''itinerari bartassièr''...

==L'Òbra==
==L'Òbra==
===citacions===
===citacions===

Version del 6 agost de 2011 a 00.56

Rogièr Barta (Roger, Gaston Barthe per l'estat civil, nascut a Magalàs, dins Erau en 1911 e defuntat a Montpelhièr en 1981) es un escrivan, ensagista e filològ occitan.

La Vida

Filh de n' Emili Barta, òme de teatre e escrivan occitan plan famós a l'epòca, e demercé lo siu mitan familial, cultural e social, aguèt totas las oportunitats e facilitats (malgrat l'exili a París) per poder menar una accion occitana e occitanista tot lo long de la siá vida.

Professor agregat d'espanhòl e director de companhiá d'asseguranças, es subretot conegut per èsser estat l'aparaire, defensor e promotor de l' Idèa latina que li n'ajudèt de contunh a créisser e se desvolopar en pels païses latins, romanics e d'en primièr Catalonha.

Fondèt, per çò far, las Annales de l'Idée latine (Annals de l'Idèa latina) amai co-fondèt la France latine (França latina).
Filològ, ne participèt tot parièr a la Comission de Normalizacion Filologica de l'occitan, qu'ensagèt en son temps de resoldre los problèmas normatius de la lenga nòstra. Publiquèt ambedos Lexics francés-occitan e occitan-francés en 1970 e 1972.
Membre actiu del comitat de redaccion de Òc (revista) e Occitania amai collaborator assidú de lo Gai saber, foguèt president d'onor dels Amics de la lenga d'Òc, d'a París, de París.
Majorau dau Felibritge en 1965.

Autor del libre de poèmas La font perduda qu'escriguèt en catalan , editat a Barcelona en 1934, recampèt plan mai tard, en 1979, los sius escriches escampilhats en per moltas revistas e publicacions occitanas dins Pròsas de tota mena, lo siu itinerari bartassièr...

L'Òbra

citacions

L'Accion

citacions

Citacions

Bibliografia

  • La fe latina, Besièrs, edicions de las Paginas d'Òc, 1927
  • La font perduda (La font perduda), Barcelona colleccion La Revista, 1934... (tornar editat a París en 1973, coll. Amics de la lenga d'Òc...) (en catalan)
  • L'idée latine (L'idèa latina), 2 tòmes, Tolosa, IEO edicions, 1950-1951 (en francés)
  • Une supernation nécessaire (Una supernacion necessària), París, la France latine, 1966 (id)
  • Lexique français-occitan (Lexic francés-occitan), id Amics de la lenga d'Òc, 1970... (reedicion en 1973 id)
  • Lexique occitan-français (Lexic occitan-francés), id 1972... (idem 1980)
  • Pròsas de tota mena, I. Un itinerari bartassièr, II. Politica e cultura occitanas..., id 1979

Referéncias

  • Aicí e ara , num.10, pp 28-33, febrièr de 1981
  • Gai saber, num. 402, pp 197-201, abril de 1981
  • Lemouzi (Lemosin), num. 78, 1981..., nums 119 & 120, julhet e octobre de 1991
  • L'Occitan, num. 22, abril-mai de 1979, num. 31, març-abril de 1981, num. 33, julhet-agost id
  • Òc, abril de 1951
  • Annals de l'IEO, 1952
    • Pau Gache: L'idée latine de Roger Barthe (L'idèa latina de Rogièr Barta), Rodés, edicions Subervia, 1958

e ca

Ligams extèrnes