Nuança (solfegi)

Piano, mezzo piano, mezz forte, forte en notacion musicau

Dens la musica occidentau e dens lo solfegi la nuança qu'ei lo biais de notar l'intensitat de la musica entà saber se la cau interpretar mei o mens hòrt e on dens un tròç de musica. Aquesta notacion qu'ei sovent modèrna aquò que vòu díser qu'un grana partida de la musica barròca (qui, com lo jazz, be notava la musica en tot deishar ua libertat d'insterpretacion de las granas au musician) non ostendeish pas nada nuança marcada e qu'aquesta e son sovent hornidas per l'editor.

A partir deu sègle XVIII lo compositor qu'emplegèn sistematicament paraulas latinas entà marcar las nuanças : forte (hòrt), piano (doç), fortissimo (hèra hòrt) eca.

Lista de la notacions d'intensitat

Lista de las nuanças per intensitat creishenta

Paraula en italian	Abreviacion	Traduccion	Execucion
pianississimo		Hèra hèra doç	Son hèra flac, lo mei doç possible
pianissimo		Hèra doç
piano		Doç
mezzo piano		Moyennement faible	Un pauc mei poderós que lo piano mes tostemps doç
sotto voce		Shebitelhat
mezza voce		A votz mieja	Doç mei de bon audir
poco forte		Un pauc hòrt
mezzo forte		Miei hòrt	D'execucion naturau, shens força ni carà's
forte		Hòrt	Força un pauc
fortissimo		Hèra hòrt	Forçar mei mes shens estar boha brac
fortississimo		Hèra hòrt com s'èra entà desalenà's	Notacion extrèma