Clavèu (arquitectura) : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
RibotBOT (discussion | contribucions)
m robot Ajoute: pt:Aduela
Vivarés (discussion | contribucions)
mCap resum de modificació
Linha 4 : Linha 4 :
Cada clavèu desvia la fòrça de la carga vèrs lei costats, en la transmetent progressivament fins ai pèças verticalas (lei ''pèdrechs'') dau [[pielon]] que supòrta l'arc o la vòuta. Lei clavèus deis arcs reparton lo pes eficaçament e tiran lo melhor partit de la resisténcia a la pression de la pèira, coma dins lo cas deis arcas d'un [[pònt]].
Cada clavèu desvia la fòrça de la carga vèrs lei costats, en la transmetent progressivament fins ai pèças verticalas (lei ''pèdrechs'') dau [[pielon]] que supòrta l'arc o la vòuta. Lei clavèus deis arcs reparton lo pes eficaçament e tiran lo melhor partit de la resisténcia a la pression de la pèira, coma dins lo cas deis arcas d'un [[pònt]].


La fàcia superiora d'un clavèu se sòna ''extradòs'' e l'inferiora, ''intradòs''; lei fàcias en contacte ambé lei clavèus vesins son lei ''liechs''.
A la fàcia superiora d'un clavèu se li ditz ''extradòs'' e a l'inferiora, ''intradòs''; lei fàcias en contacte ambé lei clavèus vesins son lei ''liechs''.


Entre lei clavèus, quauqueis uns an un nom especific:
Entre lei clavèus, quauqueis uns an un nom especific:
*la clau es lo clavèu centrau, sovent decorat, plaçat adaut de l'arc o de la vòuta, e que se pausa en darrier, per "clavar"
*la clau es lo clavèu centrau, sovent decorat, plaçat adaut de l'arc o de la vòuta, e que se pausa en darrier, per {{cita|clavar}}
*lei còntraclaus son lei dos clavèus vesins de la clau
*lei còntraclaus son lei dos clavèus vesins de la clau
*lei saumiers son lei dos clavèus inferiors, repausant sus lei pèdrechs.
*lei saumiers son lei dos clavèus inferiors, suportats per lei pèdrechs.


{{arquitectura}}
{{arquitectura}}

Version del 3 març de 2010 a 19.22

Clavèus d'una fenèstra de la catedrala de Tula
(Dictionnaire raisonné de l’architecture française du XIe au XVIe siècle, E. Viollet-le-Duc)

En arquitectura e en engenhariá civila, lo clavèu (var. clavèl) es una pèça trapezoïdala utilizada dins la construccion d'arcs e de vòutas. Pòt èsser de pèira, e mai de brica o, dins lei construccions modèrnas, de betum renforçat (armat o pretesat).

Cada clavèu desvia la fòrça de la carga vèrs lei costats, en la transmetent progressivament fins ai pèças verticalas (lei pèdrechs) dau pielon que supòrta l'arc o la vòuta. Lei clavèus deis arcs reparton lo pes eficaçament e tiran lo melhor partit de la resisténcia a la pression de la pèira, coma dins lo cas deis arcas d'un pònt.

A la fàcia superiora d'un clavèu se li ditz extradòs e a l'inferiora, intradòs; lei fàcias en contacte ambé lei clavèus vesins son lei liechs.

Entre lei clavèus, quauqueis uns an un nom especific:

  • la clau es lo clavèu centrau, sovent decorat, plaçat adaut de l'arc o de la vòuta, e que se pausa en darrier, per «clavar»
  • lei còntraclaus son lei dos clavèus vesins de la clau
  • lei saumiers son lei dos clavèus inferiors, suportats per lei pèdrechs.