Torre de Belém : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
Ricou31 (discussion | contribucions)
Creacion de la pagina amb « La '''torre de Belém''' foguèt bastida sus las ribas del Tage entre 1515 e 1521 per lo rei Manuel I{{er}} de Portugal per ve... »
(Pas cap de diferéncia)

Version del 8 febrièr de 2010 a 14.46

La torre de Belém foguèt bastida sus las ribas del Tage entre 1515 e 1521 per lo rei Manuel Ier de Portugal per velhar la dintrada del pòrt de Lisbona. Situda dins lo quartièr de Belém, es marcada sus la tièra del Patrimòni Mondial de l'Umanitat en 1983.

La torre de Belém evoca l'Africa a Lisbona. Jos las terrassas, los balcons e los agachons morescs, aquesta ciutadèla, bastida al sègle XVI per Arruda per abrigar los capitanis del pòrt, vegèri passar las caravèlas cap a las còstas de Guinèa.

Istòria

Lòtja al primièr estatge de la torre de Belém

La torre de Belém foguèt bastida per servir de pòrta de dintrada per la vila de Lisbona mai es tanben una pèça del sistèma de defensa qu'aparan l'embocadura del Tage e lo monastèri dels Ieronimitas, que constituèron elements estrategics de la vila. Aqueste sistèma de defensa foguèt commençat amb lo rei Joan II de Portugal (1455-1495), que faguèt bastir las fortalesas de Cascaïs e de São Sebastião da Caparica. Las ribas de Belém foguèron aparadas per la Grande Nau, que foguèt remplaçat per la torre de Belém al cors de las cincas darrièras annadas del reialme del rei Manuel Ier de Portugal.

La torre foguèt astida entre 1515 e 1521 par l'architècte militar Francisco de Arruda, creador de fortalesas bastidas al Marròc, sus de tèrras portuguesas. L'influéncia de l'art Moresc se pòt veire dins las decoracions delicatas de las fenestràs e balcons cintrats, coma amb las copòlas caneladas de las agachons. Es probable que Diogo de Boitaca, primièr architècte del monastèri dels Ieronimitas, tanben participèt a la decoracion del bastiment. Las machacoladuras e los merlets son decorats amb de rics ornaments esculturals, tipics de l'estil manuelin.

La flòta francesa davant la torre de Belém pendent lo combat del Tage, lo 11 julhet de 1831

En 1580, quand Lisbona foguèt envasida per las tropas espanhòlas pendent de la lucha pel trone portuguès, la torre combatèt e se rendèt al Duc d'Albe. Dins los sègles seguents, la torre foguèt utilisada coma prison, que las jaulas sosterranhas foguèron regularament inondadas.

I a de notar que la torre foguèt bastida en plen mitan del Tage, e se retrobèt jos la riba, aprèp del tèrratrem de Lisbona de 1755 e lo destornament de las aigas.

Dins las annadas 1840, jos la vam de l'escrivan Almeida Garrett, la torre de Belém foguèt restaurada pel rei Ferdinan II de Portugal. E a aquesta epòca uns elements decoratius neo-manuelins foguèron aponduts.

Lo bastiment foguèt declarat monument nacional en 1910.

Art e arquitectura

La decoracion d'estil manuelin de la torre de Belém.

La torre de Belém es considerada coma una obra majora de l'estil manuelin, pr'amor fòrça motius tipicament manuelins coma l'esfèra armillara (simbòl de Manuel Ier), la crotz de l'Ordre del Crist o las fenèstras d'ogivas elaboradas. Pr'aquò, des ornaments de la torre son de la restauracion, a la mitan del sègle XIX, coma les boclièrs arborant la crotz de l'Ordre militar del Crist, decorant los merlets e la pichona clastra. Las decoracions las pus travalhadas son fàcia al Tage.

D'un ponch de vista arquitectural, la torre de Belém se pòt divisar en doas partidas : lo bastion, en forma d'exagòne irregular, e la torre de quatre estatges, en la fàcia Nòrd del bastion. L'ensemble del bastiment figurant la proa d'una caravèla.

Lo bastion presenta una pèça arcada, la casamata, amb de duberturas dins las muralhas de 3,5m d'espessor per los 17 canons de culassa de calibre gròs. Lo tech es dubèrt al centre de la casemata, permetèt la disposicion dels fums dels canons. La plataforma del bastion podèt tanben servir de posicion pels armas de calibre pus petit. La torre de Belém foguèt la primièra fortificacion portuguesa amb dos estatges de posicions de tir. Als cantons d'aquesta plataforma, coma al naut de la torre, i a d'agachons subremontats de copolas rapelant l'art moresc. La basa dels agachons mosta imatges d'animals salvatges, qu'un rinoceròs qu'est considerat coma la primièra escultura d'aquest animal dins l'art d'Europèa Occitendala. Sus la plataforma fàcia a la torre i a una estatua de la Madòna e l'Enfant de Belém.

Casemata de la torre de Belém.

La dintrada de la torre es un pòrge decorat amb mai d'un motius manuelins. Toda la torre es decorada de còrdas torsadadas escultadas dins la pèira, que formen un nos sus la faciada nòrd. La torre es subremontada amb estatuas de San Vincenç e de San Miquèl, e traucada de fenèstras cintradas. La lotja cobèrta d'estil Renaissança corre sus tota la fàcia sud del primièr estatge de la torre. Los escuts que decòran los merlets son neo-manuelin.

La torre, (35 mètres de naut), presenta tres estatges e una terrassa amb un ponch de vista sul païsatge environant. La polvera pels canons foguèt conservada al nivèl de la mar. Òm monta amb un escalièr en viseta. Les apartaments del comandant se tarpan al primièr e una capèla, que la decoracion foguèt la crotz de l'Ordre del Crist e l'esfèra armillar, ocupavan lo quatren.

Vesiatz tanben


Catégorie:Lisbona Catégorie:Patrimoine mondial au Portugal