José Bonifácio de Andrada e Silva : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
Vivarés (discussion | contribucions)
mCap resum de modificació
Linha 28 : Linha 28 :
Filh d'un òme ric (lo segond pus ric de [[Rio de Janeiro (ciutat)|Rio de Janeiro]]), estudièt lo [[Drech]] a l'[[Universitat de Coimbra]]. Estudièt las òbras de [[Montesquieu]], [[Jean-Jacques Rousseau|Rousseau]], [[Voltaire]], [[John Locke|Locke]] e [[Virgili (filosòf)|Virgili]]. Aviá un fòrt sentiment d'admiracion per l'independéncia dels [[Estats Units d'America]].
Filh d'un òme ric (lo segond pus ric de [[Rio de Janeiro (ciutat)|Rio de Janeiro]]), estudièt lo [[Drech]] a l'[[Universitat de Coimbra]]. Estudièt las òbras de [[Montesquieu]], [[Jean-Jacques Rousseau|Rousseau]], [[Voltaire]], [[John Locke|Locke]] e [[Virgili (filosòf)|Virgili]]. Aviá un fòrt sentiment d'admiracion per l'independéncia dels [[Estats Units d'America]].


En Brasil foguèt amic e conselhièr del primièr emperaire de Brasil, [[Pedro I del Brasil|Pedro I]]. Dempuèi l'[[independéncia]], José Bonifácio foguèt nomenat Ministre de l'Interior e dels Afars Estrangièrs. A l'ocasion de la convocacion de la primièra [[constitucion|Assemblada Constituenta]] foguèt elegit deputat. Aprèp la dissolucion de l'Assemblada per l'emperaire, José Bonifácio s'exilhèt en [[França]].
En Brasil foguèt amic e conselhièr del primièr emperaire de Brasil, [[Pedro I de Brasil|Pedro I]]. Dempuèi l'[[independéncia]], José Bonifácio foguèt nomenat Ministre de l'Interior e dels Afars Estrangièrs. A l'ocasion de la convocacion de la primièra [[constitucion|Assemblada Constituenta]] foguèt elegit deputat. Aprèp la dissolucion de l'Assemblada per l'emperaire, José Bonifácio s'exilhèt en [[França]].


En [[1829]], l'emperaire Pedro I permetèt son retorn en Brasil. Quand Pedro I demissionèt en [[1831]], declarèt José Bonifácio tutor de son filh, [[Pedro II del Brasil|Pedro de Alcântara]], qu'aviá solament 5 ans.
En [[1829]], l'emperaire Pedro I permetèt son retorn en Brasil. Quand Pedro I demissionèt en [[1831]], declarèt José Bonifácio tutor de son filh, [[Pedro II de Brasil|Pedro de Alcântara]], qu'aviá solament 5 ans.


José Bonifácio moriguèt dins la ciutat de [[Niterói]] en [[1838]], a 75 ans. Dins l'[[istòria]] de Brasil, es reconegut coma ''lo Patriarca de la Independéncia'', per sa defensa de l'ideal del Brasil independent.
José Bonifácio moriguèt dins la ciutat de [[Niterói]] en [[1838]], a 75 ans. Dins l'[[istòria]] de Brasil, es reconegut coma ''lo Patriarca de la Independéncia'', per sa defensa de l'ideal del Brasil independent.

Version del 2 decembre de 2009 a 10.29

José Bonifácio de Andrada e Silva
Profession: òme politic e naturalista
País: Brasil
Data de naissença: 13 de junh de 1763
Luòc de naissença: Santos, São Paulo, Brasil
Data de decès: 6 d'abril de 1838
Luòc de decès: Niterói, Rio de Janeiro, Brasil


José Bonifácio de Andrada e Silva (n. 1763, m.1838), naturalista, òme politic, poèta e maçon, foguèt una figura importanta de la politica brasilièra al començament del sègle XIX.

Filh d'un òme ric (lo segond pus ric de Rio de Janeiro), estudièt lo Drech a l'Universitat de Coimbra. Estudièt las òbras de Montesquieu, Rousseau, Voltaire, Locke e Virgili. Aviá un fòrt sentiment d'admiracion per l'independéncia dels Estats Units d'America.

En Brasil foguèt amic e conselhièr del primièr emperaire de Brasil, Pedro I. Dempuèi l'independéncia, José Bonifácio foguèt nomenat Ministre de l'Interior e dels Afars Estrangièrs. A l'ocasion de la convocacion de la primièra Assemblada Constituenta foguèt elegit deputat. Aprèp la dissolucion de l'Assemblada per l'emperaire, José Bonifácio s'exilhèt en França.

En 1829, l'emperaire Pedro I permetèt son retorn en Brasil. Quand Pedro I demissionèt en 1831, declarèt José Bonifácio tutor de son filh, Pedro de Alcântara, qu'aviá solament 5 ans.

José Bonifácio moriguèt dins la ciutat de Niterói en 1838, a 75 ans. Dins l'istòria de Brasil, es reconegut coma lo Patriarca de la Independéncia, per sa defensa de l'ideal del Brasil independent.

Coma geològ, descobriguèt la petalita, mineral de liti, a la fin del sègle XVIII, en Suècia.

Modèl:Ligam AdQ