Odissèa : Diferéncia entre lei versions
| Linha 39 : | Linha 39 : | ||
* la Telemaquia (cantas I{{exp|èra}} a IV{{exp|au}} : Telemac que parteish demandar novèlas de son pair tà Pilos, on interròga a Nestor, e tà Esparta, on interròga a Menelau. D'aqueth temps, los pretendents, a Itaca, qu'atenden que Penelòpa e causesca un d'eths en har la vita bèra, e que complòtan contra Telemac. |
* la Telemaquia (cantas I{{exp|èra}} a IV{{exp|au}} : Telemac que parteish demandar novèlas de son pair tà Pilos, on interròga a Nestor, e tà Esparta, on interròga a Menelau. D'aqueth temps, los pretendents, a Itaca, qu'atenden que Penelòpa e causesca un d'eths en har la vita bèra, e que complòtan contra Telemac. |
||
* los racontess d'Ulisses en çò d'Alcinòu (cantas V{{exp|au}} a XII{{exp|au}}): arrecaptat peu rei Alcinòu au darrèr deu son naufragi, Ulisses qu'entend un [[aède]] a contar l'episòdi deu chivau de Tròia (canta VIII{{exp|au}}), puish que conta eth medish las soas benalèjas. |
|||
==Ua traduccion parciau en occitan== |
==Ua traduccion parciau en occitan== |
||
Version del 2 agost de 2009 a 19.59
L’Odissèa (en grèc ancian Ὀδυσσεία / Odysseía) es una epopèia atribuida a l’aède Omèr, comptant 12 109 examètres dactilics, repartits en 24 cants. Se pensa que foguèt redigida après l'Iliada, cap a la fin del sègle VIII abans J.-C.
Resumit deu raconte
Que conta la fin de Tròia e lo retorn d'Ulisses, rei d'Itaca, après la guèrra (dont ua partida ei contada per L'Iliada. Lo títol Odissèa (en grèc ancian Ὀδυσσεία / Odysseía) qu'ei format suu nom grèc d'Ulisses Ὀδυσσεύς / (Odysseús). Lo subjècte qu'ei resumit dens los prumèrs vints vèrs (18 e miei) deu poèma, dens la quau lo poèta, segon la Tradicion, invòca la Musa entà que'u balhe l'inspiracion:
Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροΐης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
πολλῶν δ’ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ’ ὅ γ’ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ:
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον: αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
τῶν ἁμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν.
ἔνθ᾽ ἄλλοι μὲν πάντες, ὅσοι φύγον αἰπὺν ὄλεθρον,
οἴκοι ἔσαν, πόλεμόν τε πεφευγότες ἠδὲ θάλασσαν:
τὸν δ᾽ οἶον νόστου κεχρημένον ἠδὲ γυναικὸς
νύμφη πότνι᾽ ἔρυκε Καλυψὼ δῖα θεάων
ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι, λιλαιομένη πόσιν εἶναι.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ἔτος ἦλθε περιπλομένων ἐνιαυτῶν,
τῷ οἱ ἐπεκλώσαντο θεοὶ οἶκόνδε νέεσθαι
εἰς Ἰθάκην, οὐδ᾽ ἔνθα πεφυγμένος ἦεν ἀέθλων
καὶ μετὰ οἷσι φίλοισι.
Traduccion:
Conta'm Musa, l'òmi suber-rusat, qui, arron de pilhar
la senta vila de Tròia, errè tant e tant,
lo qui deus òmis e vedó un sarròt de vilas, e conegó lo lor esperit,
lo qui sus la mar patí mila maus au son còr,
en s'i hant a subervíver e entornar los sons companhons.
Estructura
L'Odissèa que's compausa de 24 cantas amassadas en tres partidas:
- la Telemaquia (cantas Ièra a IVau : Telemac que parteish demandar novèlas de son pair tà Pilos, on interròga a Nestor, e tà Esparta, on interròga a Menelau. D'aqueth temps, los pretendents, a Itaca, qu'atenden que Penelòpa e causesca un d'eths en har la vita bèra, e que complòtan contra Telemac.
- los racontess d'Ulisses en çò d'Alcinòu (cantas Vau a XIIau): arrecaptat peu rei Alcinòu au darrèr deu son naufragi, Ulisses qu'entend un aède a contar l'episòdi deu chivau de Tròia (canta VIIIau), puish que conta eth medish las soas benalèjas.
Ua traduccion parciau en occitan
La partida centrau de l'Odissèa (3 300 vèrs) qu'ei estada arrevirada en provençau per Robèrt Lafònt e publicada devath lo títol Lo viatge grand de l'Ulisses d'Itaca.